ÖLÜYORUM ANNE...

Gözlerim kapandý Ýstanbul sessiz
Bir yýldýz kayýyor habersiz...
Gözlerim ansýzýn donar oldu
Ýzin verirsen ölüyorum anne...
Kararan umutlar, yüzler soðuk,
düþlerim yanlýz hayat bir tuzak...
Çýkýþ yolu bulamadým kurtar anne,
karanlýk her yer ayndýnlýk isyan
Nerde bir ýþýk kalpleri ýsýtan,
maskeler yüzden inmez oldu
Artýk çok geç gidiyorum anne...
Sokaklar soðuk, sokaklar benim
Kaldýrým yoldaþ düþman deðýl...
Iþýklar söndü yüzlerde hüzün,
Ümitleri aldým gidiyorum anne...
Nerde bi yýldýz kaysa seni diledim
Açýp ellerimi hep sana dua ettim
Senden mahrum,sevginden yoksun
Terkedilmiþliðimden çok hayata sitem ettim anne..
Üþüyen ellerimi avuçladým çaresizce,titredim saatlerce
Ýçimden çekilen ruhumu teslim ettim azraile
Yine yoksunum senden,kavuþamam artýk veda ederken
Çünkü ben ölüyorum anne...

Sosyal Medyada Paylaşın: