MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Günebakan Ormanları
isa özyurt

Günebakan Ormanları




Günebakan ormanlarýn dolandým,
Yaprak gazel olmuþ, güz aylarýnda,
Eski yýllarý da, hatýrasýn andým,
Dolandým da durdum, toz yollarýnda,

Seneler de, ne de çabuk geçiyor,
Çocukluk günlerim, dün oldu sanki
Yaþ kýrk dedi, ömür bizi seçiyor,
Geri de kalanlar hatýrla an ki.

Mevsimi gelince, dökülen yaprak,
Ömür sayfasýndan, aný siliyor,
Neleri sakladý ,þu kara toprak,
Onun için akan, kaný biliyor.

Amel defterine, sevap yazmýþsa,
Kabir hoþtur ona, onu biliyor,
Þeytanýn hilesin, aklýn bozmuþsa,
Cennette huriler, ona gülüyor.

Affet ey Yarabbi, baðýþla bizi,
Günah yýðýnýna, çare diliyor,
Rahmetin sonsuzdur, hep dizi dizi,
Rahmetin nazarýn, bize iliyor.

Nefisle, þeytan-ý, uzak et bizden,
Ýlla ki, nefsim den zarar geliyor,
Ayýrma çizdiðin, o doðru izden,
Kur an ý mübin den, karar geliyor

Bizler kuluz, çok þeyleri isteriz,
Hayatýn çemberi, onu eliyor,
Senin emrin ile, cephede eriz,
Cephanemiz, tarafýndan geliyor

1-Aþk Neydi?

Söze nasýl baþlasam diye düþünürken
Dilime ne düþerse yazam dedim,
Aklýma ne gelirse,,
Bu zamana kadar neler söylenmedi ki,
Aþýk maþukunu düþte görürken,
Anlatýlmaz yaþanýr denilmedi ki,
………………………………..
Önce aþkýn sarmaþýk kökünden türediðini söylemek lazým,
Sarmak, sarmalamak, sarýlmak,
Yoksa yanýp kavrulmak mý?
Neydi aþk
Ýki türlü aþk var derler zahiri ve batini,
Sonunda ikisi de aþk ya üç kelime bir hece,
Ýnsanlarý yürütür hem gündüz i hemi de gece,
Neler olmuþ aþkla dinleyin bari iyice.
………………………………………
Sevgiliye meramýný anlatmak isteyen delikanlý,
Kelimeler arar ki, þimþekler çaksýn, versin yanký,
Nasýl baþlamýþ söze?
---Gözümde öylesine tütüyorsun ki,
Dumandan hiçbir yeri göremiyorum.
Neydi aþk*
Nasýl duyguydu?
Yürek yarasý mý?
Ciðer paresi mi?
Ferhat a kayalarý deldiren mi?
Mecnunu çöllere salan mý?
Yunusu yollara koyan mý?
Mevlana yý döndüren mi?
Veysel e,,
‘’ Güzelliðin on para etmez, Þu sinemde aþk olmasa’’
Dedirten mi?
Neydi aþk?
…………………………………………
Neler söylettin, neler yaþattýn,
Çað açýp çaðlar kapattýn,
Gün oldun boran idin, Gün geldi Turan,
Kafkaslardan Tuna ya varan,
Peygamber duasýný alan,
Çanakkale de, metre kareye atmýþ bin mermi düþerken,
Mermileri bir gül gibi karþýlayandý aþk,,
Ulu batlý Hasan ýn, vücuduna saplanan oklara raðmen,
Elindeki bayraðý koþarcasýna surlara diktirendi aþk.
‘’Ya Ýstanbul beni, Ya ben Ýstanbul u alýrým’’ diyen
Fatih in fermanýydý aþk,
Seyit çavuþa iki yüz elli kiloyu kaldýrtan,
Son atýþla Ýngiliz donanmasýný batýran,
Çanakkale destanýydý aþk.
…………………………………………………..
‘’Anam babam sana feda olsun ya Resülüllah,’’
Diyen
Musab bin ümeyr aþýk olmasaydý,
Parça parça olana kadar savaþýrýmýydý?
Kays,, deðimliydi Mecnun olan,
Leyla derken Mevla’yý bulan,
Aþkla dönmeyen, ölünce gülebilir mi?
Ölümü, maþuka kavuþma bilen,
Mevlana âþýk deðimliydi?
Allah la yanmayan yanamaz,
Yanmasaydý Akif, olur mu idi latif,,?
Yazýlýr mý idi istiklal marþý?
Aþkla yanmayan sevemez,
Habibullah Allahýn sevgilisi demek deðilmiydi?
Aþkla yanmayan ölemez,
Aþk kavuþamayacaðýný bilsen de sevmektir,
Ýbrahim in ateþini söndürmeye giden karýnca misali,
O yolda ölmek var ya dercesine,
Ne diyordu âþýk;?
---Göz kapaklarýmýn içine resmini mi yapýþtýrdýn, ey güzel!
---Gözlerimi her kapatýþýmda seni görüyorum.
Herkes ayrý anlatýr aþkýný,,,,
Kimisi de;

‘’Gönül çalamasan aþkýn sazýný,
Ne perdeye dokun ne teli incit,
Çekemesen eðer gülün nazýný,
Ne dikene dokun ne gülü incit’’

Neydi aþk?

Bu dünyaya sahip insana
Ýnsanlýk için çalýþma idealine kavuþturunca,
Neler yapmaz ki gelecek uðruna,
Gençlerden ümit karým,
Geleceðin sahipleri,
Büyüklerin talipleri,
Devrin ehli salipleri,
Geleceði yöneten aþk,
Karalarý ak eden aþk,
Ýnsanlýðýn temeli aþk,
Aþk nedir?
……………………………….
Þimdi böyle aþklar sevdalar kalmadý demeyin ne olur,
Kýbrýs barýþ harekâtýna bakýn,
Ölüme giden gençler âþýk deðimliydi?
Otuz yýldýr terörle çarpýþan,
Mehmetler âþýk deðimliydi?
Vatan aþký, Millet aþký,
En ulusu BAYRAK AÞKI,
SONUNCUSU ALLAH AÞKI,
Neydi aþk?
……………………………………………
Ya rab aþksýz býrakma bizi,
Aþkýmýz biterse bizde biteriz,
Biz maþuksuz neyleriz?
Hangi yana gideriz?
Gönülde aþk,
Dilde aþk,
Dikende de
Gülde aþk,
Havada aþk,
Yerde aþk,
Her an bizde,
Dilde aþk,

Ya sizce???

AÞK NEDÝR??????

2-Ne çare

Güz gelende, hazan olur baðlarým,
Yaprak döker, ovalarým daðlarým,
Anlamadým geçmiþ gençlik çaðlarým,
Kuþlar konmaz, bülbül ötmez ne çare.

Baðbaným bozulmuþ, meyvesiz kalmýþ,
Tabiat mevsimlik uykuya dalmýþ,
Ömür sayfasýndan bir sayfa çalmýþ,
Kuþlar konmaz, bülbül ötmez ne çare.

3-Arkadaþ,,

Arkadaþlýk kardeþtir, ondanda öte,
Can olur, canan olur, daim hilkate,
Paylaþmaktýr dertleri derman ürete,
Bazen dertlendik, bazen güldük arkadaþ,
Hem iyi gün, hem kötü, olsun arkadaþ,
Menfaat üzerine, olma arkadaþ.

Teknoloji þahlarda, ileti fazla,
Ayak uydur bunlara gardaþlýk gazla,
Sanal âlem çoðaldý, olmuyor azla,
Çokça arkadaþ ile dolduk arkadaþ,
Hem iyi gün, hem kötü, olsun arkadaþ,
Menfaat üzerine olma arkadaþ.

Foce, moce güzel þey arkadaþ bulduk,
Uzaktaki dostlara hep mesaj saldýk,
Ara sýra ellere kalemi aldýk,
Sýra sýra þiirler yazdýk arkadaþ,
Hem iyi gün, hem kötü, olsun arkadaþ,
Menfaat üzerine olma arkadaþ.

Beldemizi anlatan bir site kurduk,
Bu sayede çoðuna haber duyurduk,
Bazen de hep beraber þiir okurduk,
Paylaþmak güzel þeydir buyur arkadaþ,
Sesini tüm cihana duyur arkadaþ,
Hem iyi gün, hem kötü, olsun arkadaþ,
Menfaat üzerine olma arkadaþ.

4-Niksar müftüsüne; Hocam

Ýmam olduk hiçbir zaman yatmadýk,
Çalýþtýk çýrpýndýk ele bakmadýk,
Söyleneni kafaya da takmadýk,
Bu sözleri kafana sen tak hocam.

Vaaz verdik elimizden aldýlar,
Ezaný da en sonunda çaldýlar,
Bu imamlar dimedosta kaldýlar
Ýmam mýyýz bekçi miyiz biz hocam.

Bazen çifçi olduk, bazen de usta,
Bazen doktor olduk, bazen de hasta,
Bazen þiir yazdýk, hece cinasta,
Þairliðe heves ettik biz hocam.

Ýmamlarýn cemaattir neþesi,
Kalabalýk ise gür çýkar sesi,
Güzelce de koyamadýk bir fesi,
Fessiz imam olur mu ki he hocam.

Bazen ayrý kaldýk çoldan çocuktan,
Yaþ kýrk dedi olgun olduk bak çoktan,
Hakkýyla hak dedik, daima haktan,
Haklýya hakkýný ver artýk hocam.

Çoban olduk sürüyü bulamadýk,
Azda olsa koyuna eremedik,
Köylerden de þehre inemedik,
Yirmi sene doldu artýk bak hocam.

Artýk yeter þehere geleceðim,
Bolca da bir sürüye ereceðim,
Birkaç sene sefasýn süreceðim,
Sürüsüz çoban olur mu ki he hocam

Beni artýk þehere indirsene,
Köylere de yeniyi göndersene,
Söylüyom söylüyom kulak versene,
Kulaklarýn duymuyomu he hocam,

Þair deloðluyum müftüye sözüm,
Senelerdir þehirlerde hep gözüm,
Ýlkbahar yaz geçti, mevsimim güzün,
Ölün cemi geleceðim be hocam.

5-Sabah Ýle Yassý nasýl? Müslüman,



Ýmtihan dünyasý biliyor musun,?
Beþ vakit namaza geliyor musun,?
Yassýyla sabahý kýlýyor musun,?
Bu nasýl imandýr? Gafil Müslüman.

Ýkindiyle öyle gösteriþ yaptýn,
Akþam namazýyla kapanýþ yaptýn,
Uyan artýk gafil aldanýþ yaptýn,
Bu nasýl namazdýr adsýz Müslüman.

Bazýlarý var ki bunu da kýlmaz,
Haftalar boyunca camiye gelmez,
Ezanlar okunur kulaðý duymaz,
Bu nasýl imandýr aciz Müslüman.

Cumada bayramda camiye uðrar,
Buncacýk namazla cenneti umar,
Hakkýn da söylenir kötü bir karar,
Bu nasýl namazdýr gafil Müslüman.

Sabahla yassýyla denerler seni,
Uyum saðlamadý boyuyla eni,
Duymuyorsa eðer kulaðýn beni,
Açarlar sonunda gafil Müslüman.

Camiler gariptir minare ýssýz,
Bu nasýl âlemdir her taraf sessiz,
Sadece imanla olmuyor essiz,
Ýmaný amelle süsle Müslüman.

Hatalý olanlar yoksa biz miyiz,?
Eskilerden kalan sade iz miyiz,?
Kalýna ermedik, yoksa tiz miyiz,?
Hatayý nefsinde ara Müslüman.
Beyaz olamayan kara Müslüman,
Bu olanlar bizde yara Müslüman,
Deli oðlu söyler çare Müslüman.

6-Þehitlerimiz..

Nereden baþlayým ki þehide ve þehitliðe,
Diller susar gönüller konuþur bazen,
Kelime ve hece aciz kalýr anlatmaya,
Þehitliðin Peygamber mertebesinden sonra,
Ýkinci mertebe olduðunu mu söylesem ilk önce,
Yoksa kor düþen yüreklerin yandýðýný mý,

Nasýl anlatsam þehitliði,,,,,

Bazý þeyler anlatýlamaz,
Kelimeler düðümlenir boðaza,
Evlat acýsý çekenlere,
Yetim kalan evlatlara,
Yalnýz kalan bacýlara,
Sormak lazým þehitliði,,,
…………………………………..

Þehidin babasý;--VATAN SOÐOLSUN, diyordu,
Ama sesi titriyor, yüreði kan aðlýyordu,
‘’Bayraklarý bayrak yapan üstündeki kandýr,
Toprak eðer uðrunda ölen varsa vatandýr’’
Mehmet Akif te böyle söylüyordu.
……………………………………

Tabuta bakýp ta ne olduðunu henüz anlayamayan ,
Küçük çocuk neden þaþkýndý?

Geline kýna yakýlýr, koyuna kýna yakýlýr,
Askere kýna yakýlýr,
Biliyorsun neden yakýlýr.

…………………………………….

Kalleþ pusular ardýnda ki kalleþler,
Beyni bulanýk esrarkeþler,
Sanmayýn bu millet bölünür,
Dünyanýn parçalayamadýðý bu millet,
Birkaç soysuza yem olmaz,
…………………………………….

Yine Akif in diliyle bitirelim þiiri en güzel o anlatmýþ,
‘’Kim bu cennet vatanýn uðruna olmaz ki feda,
Þu heda fýþkýracak topraðý sýksan þu heda,
Caný cananý bütün varýmý alsýnda hüda,
Etmesin tek vatanýmdan dünyada cüda’’

1977 yýlýnda Hakkari Çukurca ýþýklý karakolunda tim çavuþuyken bir þehidin cebinden çýkan þiiri buraya ekleyip sizlerle paylaþmak istiyorum…

Vatan Saðolsun

Þehit oldu haberimi alýrsan bir gün,
Üzülmesin anam vatan sað olsun,
Oðlum þehit diye gururlan o gün.
Üzülmesin anam vatan sað olsun.

Ben Mehmetçik, ben gönüllü Mücahit,
Baþ koymuþum bu vatana Allah þahit,
Sen Kore gazisi ben vatana þehit.
Üzülme sen baba vatan sað olsun.

Bayraða sarýlý gelirken salým
Dövünme aðlama gönül maralým,
Zülfü tel tel olmuþ eli kýnalým


Bu yolda þehittir nice arkadaþ,
Yinede eðik deðil eðilmedi bir tek baþ,
Yerim doldurulmaz deðil ya gardaþ
Biz ölürüz amma vatan sað olsun.

Ana dulum tam bin yýllýk beþiktir,
Atam karanlýðýma doðan ýþýktýr,
Deli gönlüm ay yýldýza âþýktýr,
O dalgalansýn da vatan sað olsun.

Vatanýmdýr daðý taþý bizimdir,
Karýncasý kurdu kuþu bizimdir,
Þýrnak’ý Siirt’i Muþ2u bizimdir
Ölürümde vermem vatan sað olsun

Þehit arkadaþým seni örnek alayým
Kabul et yanýna bende geleyim,
Metin Türküm Türk e kurban olayým
Ölürüm uðruna vatan sað olsun.

Ýsa Özyurt
1978 Çukurca((Bu þiiri askerdeyken hatýralar defterime eklemiþtim yanýlmýyorsam þehit olan bir vatan kahramanýnýn cebinden çýkmýþ))
7-Serin ol Serin

Üç günlük ömürdür burda yaþanan,
Takma kafana da serin ol serin,
Hangi derdin vardý çaresiz kalan,
Hakka yönel daim serin ol serin.

Her dara düþünce, yare yönelip,
Baþkasýna deðil ona güvenip,
Dünya dertlerini kafandan silip,
Hakka divan durup serin ol serin.

Stres diyorlar ya, çaðýn vebasý,
Ýmanlý olanýn nedir çabasý,
Gönül çemberinde hoþtur libasý,
Libasýn yenile serin ol serin.

Abdest ile Namaz en büyük ilaç,
Bismillah deyip te Furkan’ýný aç,
Daima günahtan uzaklaþýp kaç,
Yaradan emriyle serin ol serin.

Bu gün doðduk yarýn öleceðiz ya,
Cennette cemalin göreceðiz ya,
Hakkýn rahmetiyle güleceðiz ya,
Ummandan bir parça serin ol serin.

Her iþte bir hayýr olduðunu bil,
Her yöne dönüyor konuþunca dil,
Gönlünden kötüyü nahoþlarý sil,
Hakkýnda nazarý serin ol serin.

Nasýl yaþar isen öyle ölürsün,
Dünyada yaptýðýn orda görürsün,
Beden toprak olur hem de çürürsün,
Ölümü düþünüp serin ol serin.

Yollar kývrým kývrým uzarda uzar,
Ömrümüz bitiyor bak azar azar,
Geride ne kaldý dünyadan nazar,
Hakkýn emri ile serin ol serin,

Son nefesin henüz çýkmadan arþa,
Neler geldi geçti sað olan baþa,
Elveda diyoruz bacý kardaþa,
Evladý iyalle serin ol serin.

Þair deloðluyum serin misin sen,
Hak ile batýlý bilir misin sen,
Þairlik diliyle dirilmiþsin sen,
Aklýna geleni yazda serin ol,
Maddeden manaya dalda derin ol,
Kafana takmada serin ol serin

SÝZDE SERÝN OLUN..
8-Olmuyor…




Ne olacak Türkiye min halleri,
Demesem olmuyor, desem olmuyor,
Yukarda býyýk var, aþaðda sakal,
Tükürsem olmuyor, yutsam olmuyor.

Bu milletin huzurunu bozanlar,
Rahatlýk battýk ca daim azanlar,
Ýktidarýn kuyusunu kazanlar,
Demesem olmuyor, desem olmuyor.

Yüz verince astar isteyenler var,
Daima terörü kýþlayanlar var,
Öcalan ýn sözün dinleyenler var,
Sövmesem olmuyor, sövsem olmuyor.

Çocuklarý sokaklara salanlar,
Kafa tutup bizden hesap soranlar,
Düzeni bozmaktýr þimdi olanlar,
Ýnansam olmuyor, kansam olmuyor.

Pekaka dikko deaþkapece,
Ergenekon çýktý þimdi yenice,
Terör demi hepsi kanlar emice,
Anlatsam olmuyor, sussam olmuyor.

Her tarafý çeteciler kuþatmýþ,
Þimdi topu Ergenekon a atmýþ,
Muhalefet baþbakana mý çatmýþ,
Dinlesem olmuyor, sussam olmuyor.

Düþmanlarýn istediði oluyor,
Milletin sabrý da artýk doluyor,
Çýkan kanun tekrar geri dönüyor,
Demesem olmuyor, desem olmuyor.

Þair deloðluyum yandý ciðerim,
Hayýr, istiyoruz hak Allah kerim,
Ancak dilim döndü, bu kadar derim,
Aðlasam olmuyor, gülsem olmuyor.
9-Vavla Baþladýk Elifle Bittik


Yýllardan 1984 idi,
Erzurum da talebeyim,
Hafta sonu tatillerinde,
Lala Paþa camisine giderdik,
Camiin sað duvarýnda koca bir levha vardý,
Nemi yazýyordu,
Sadece koca bir vav,
San ki dünya haritasý gibi,
O zamanlar düþünürdüm,
Bu tek harfi niye asmýþlar,
Acaba ne demekti,
…………………………..
Birde Yunus sormaz mý,
‘Sen elif dersin hoca, manasý ne demektir’ diye
Ben henüz vavý sökemedim,
Ne bileyim elifin ne manaya geldiðini,
………………………………..
Yýllar yýllarý kovaladý,
Vavý da öðrendik elifi de,
Anlatmak bu güne imiþ,
Son okuduðum kitap ta bu þiire ilham oldu,
Aldým kalemi elime,
Ýçimden geçenleri döktüm satýra,
Eskilerden bize kalan hatýra,
……………………………..
Anne karnýnda vav gibi duruþumuz,
Dünyaya geldik iki büklüm gidiþimiz,
Kulluðun manasý vav,
Elif ulûhiyetin si mgesi,
O yüzden Allah ismi elifle baþlar,
Bizler vav gibi mütevazý olmalýyýz,
Öyle ister yaratan,
Öyle yaratmýþtý,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
‘’Ýnsan iki büklüm olunca rahat eder anne karnýnda,
Boylu boyunca olsak ta kim rahat eder mezarýnda’’’
Musa bir dal olmuþtu Firavun un karþýsýnda,
Ama firavun un gözü elifte kalmýþtý,
Ýbrahim ateþe yar olmuþ,
Nemrut ateþe odundu,
Yunus vav olarak kurtarmýþtý kendini,
Balýðýn karnýnda,
……………………………
Evvelinde elif olan kâinat,
Ahirinde bir ilahi nefes ile vav olur,
Her zerrede görünüyor bu sanat,
Ýnsanoðlu bükülerek yay olur,
Manayý bilmeyen vav dan bi haber,
Her dara düþende o da vay eder,
Aðaç olan elif, daldan ne haber,
Dallar sallandýkça daima hay der,
…………………………………..
Ve hakkýn istediði bizden,
Hem vav ol hem de dal,
Hakka baðlýlýktýr özden,
Âlemleri seyre dal,
Bilmem nice olur hal,
Hayat bize bir masal,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Hayat vav la baþlar elifle biter,
Tam elif olduðumuzda,
Ýmamýn kayýðýndadýr beden,
…………………….
Böylece bitti hayat,
Ýster beri al ister at,
Boþa mý geçti heyhat
Boþa gitmez asla hayrat,,

Ýþte vavla baþladýk ,elifle bitti hayat,,,
10-Künyem

Þair deloðluyum Ýsa dýr adým,
Özyurt olmalýydý her hal soyadým
Þu dünyada iyiliktir muradým,
Ben ölünce anýlýrsa bu adým,
Ýyilikle anýlmasýn isterim.

Sene atmýþ dokuz, aylardan kasým
Altý tane daha vardýr kardeþim,
Otuz dokuz derken kýrk oldu yaþým,
Yýllarýn kadrini bilmek isterim

Bir oðlum var, iki tanede kýzým,
Çoban gil diyorlar aslýmýz bizim,
Ýmam olmak imiþ dünyada tezim,
Mesleðin hakkýný vermek isterim

Görevimiz için çok diyar gezdik,
Yirmi sene oldu yýllarý ezdik,
Köylerde almaktan vallahi bezdik,
Birazda þehre inmek isterim.

Senelerce hiç durmadan didindik,
Bu sayede çokça meslek edindik,
En sonunda þairliðe özendik,
Birazda yazýyla gezmek isterim.

Geriye bakýnca onca yýllara,
Emek vere vere düþtük yollara,
Yük fazlaca bastý bazen kollara,
Taþýnan yükleri atmak isterim,

Gezdiðim yerleri sayacaðým bak,
Önce Samsun Lâdik nasip etti hak,
On dört ay sonraydý geri taþýnak,
Sekiz ay köyümde kalmak istedim.

Vekillik bitti de asýla döndük,
Erzurum Tekman da üç dört yýl kaldýk,
Oradan kervaný yollara saldýk,
Tokat Artova ya gelmek istedim,

Beþ yýl idi her hal orda kaldýðým,
Beþ yýl arasýnda asker olduðum,
Hakkâri Çukurca mekân bulduðum,
Jandarma çavuþu olmak istedim.

Memleket dedik te geldik Niksar a,
On üç yýl olmuþ bak hesap yapsana,
Geçmiþ günleri de bazen ansana,
Niksar Serenlide kaim istedim,

Kardeþler yarenler bu dünya fani,
Hani eben deden nerdeler hani,
Býrakýrsan burda iyi bir aný,
Amel defterine bakmak isterim,

Misafir haneye geldik göçeriz,
Ecel þerbetini bir gün içeriz,
Hesap verilirken serden geçeriz,
Yarap rahmetinden bir pay isterim.
11-Affet Allah’ým

Ulu dergâhýna açtým elimi,
Biz günahkâr mücrim affet Allah ým.
Suçumuz çok oldu günah selimi,
Rahmetin sonsuzdur maffet Allah ým.

Sabah olup henüz güneþ doðmadan,
Bize rýzýk olmaz yaðmur yaðmadan,
Azrail bu caný baþtan saðmadan,
Güvencimiz sensin affet Allah ým.

Huzura gelip te divan durunca,
Mahþerde terazi mizan kurunca,
Hesabý ver artýk diye sorunca,
Yüzümüz karaysa ak et Allah ým.

Dünya derdi bitmez, zahmeti çoktur,
Dünyayý versen de yinede yoktur,
Ýnsan kalbi kýrmak zehirli oktur,
Günahýmýz çoksa yok et Allah ým.

Rýzaný kazanmak sade muradým,
Dünya zindanýnda çok þey aradým,
Cennette okunsun ne olur adým,
Huzurunda bizi saf et Allah ým.

Ýsa kulun hallerini söyledi,
Affeder mi? acep Mevla’m neyledi,
Rahmetine kulun nazar eyledi,
Kul hatasýz olmaz affet Allah ým,
Günah yýðýnýný maffet Allah ým
12-Acýlar Rahmettir Kýymet Bilene,

Dünyaya geldikse yaþamak için,
Ýsyan etmek neden? Bilmem ki niçin*
Ýyi kötü varsa biz kullar için,
Acýlarda bir gün hoþtur arkadaþ.

Çekilen çileler boþa gider mi?
Mevla’m sevenini hiç terk eder mi?
Çileye þükreden er oðlu er mi?
Acýlar günaha festir arkadaþ.

Rabbim derki biz inanan kullara,
Yük yüklemem çekemeyen kollara,
Sabrederse sen müjde ver onlara,
Rahman mükafatýn verir arkadaþ.

Rahmetin, gazabýný geçti ise,
Eþit rahmet ettin sen hep herkese,
Çile rahmet olur mahþerde bize,
Çekilen çileler aftýr arkadaþ.

Gazabýn var ise rahmetin sonsuz,
Rabbim acý bize olmasak onsuz,
Kevser in baþýnda kalman ki susuz,
Resulün þefaati haktýr arkadaþ.

Mümine cehennem, kafire cennet,
Ölünce anlarsýn bu hadisi net,
Sen hala dünyayý cehennem zannet,
Cennete girince bilin arkadaþ.

Cennete girince diyeceksin ki:
Dünyada yaþamak cehennem san ki,
Kâfir cehennemde yandýðý anki,
Dünya cennet imiþ der be arkadaþ.

Þükretmeyi sabretmeyi örgendik,
Zakir ile zikretmeyi örgendik,
Þiir ile dil dökmeyi örgendik,
Söyletene þükür ile arkadaþ.

Hayýr, söyler isen gitmez ki boþa,
Ölüm hemen gelir bakmaz ki yaþa,
Ýsmini yazarlar mezarda taþa,
Fatiha okuyan olsun arkadaþ.

Ýsa derki hiç acýlar biter mi?
Amel bizi kabirde terk eder mi?
Sevaplarý rabbim hiç boþ eder mi?
Zerreden miskale görün arkadaþ,
Allahýn emriyle bürün arkadaþ.
13-Taþ Atan Çocuklar.

Kendi memleketimin çocuklarý,
Nasýl oluyor da taþ atýyorlar,
Polisime, jandarmama!
Ve hatta kendi kabilelerinden olan,
Ýnsanlarýn dükkânlarýna,
Bu nasýl iþ,
Nasýl zihniyet,
Kim verdi bu taþlarý onlarýn eline,
Ahmet aðamý?
Abdullah aðamý?

Bunlarý düþündükçe,
Aklýma Taif geliyor,
Resülüllah’ý taþlayan çocuklar geliyor aklýma,
Onlar biliyor muydu? Tanýyor muydu Resulullah kimdi?
Ýþte bu günde böyle,
Birkaç eþya ve para,
Bunlar burada bir yara,
Kandýrýlmýþ çocuklar,
Onlar bilmiyorlardý; kendilerine taþ attýklarýný,
Kalem tutan o eller neden taþ atýyordu?
Arkalarýnda insanlýktan nasibini almamýþ,
Nasipsizler var,
Taþ atan çocuklara çiçek sunduk,
Çikolata verdik,
Týpký Resulullah gibi,
Beddua etmedik dua ettik,
Týpký Habibullah gibi,
Taifliler Müslüman olmuþtu,
O habibin duasýyla,
Bizde dua ediyoruz iþte
Resulullahýn aðzýyla,
Allah sizi islah eylesin,
Kalp gözünüzü açsýn,
Diye dua ediyoruz,

Bu þiire ilham olan Taif olayýný buraya eklemeden geçemeyeceðim,
****************************************
Ýþte Taif hadisesi;

Peygamberliðin onuncu yýlýydý,
Kureyþ zulmü katlanýlamayacak derecedeydi,
Þevval ayýnda evlatlýðý Zeyt ide alarak yollandý,
Taif lilere Ýslam’ý anlatacaktý,
Putperest olan Sakiyf kabilesiydi,
Hiç kimse kabul etmedi,
Allah Resulüne hakaret ettiler,
Taiften ayrýlýrken de; ayak takýmýna ve çocuklara,
Taþ attýrdýlar Habibullaha.
Ayakkabýsý kan dolmuþtu Resulün,
Yürüyemaz halde dinlenmek istedikce,
Zorla kaldýrýp taþ atýyorlardý,
Vücudunu siper eden Zeyt, birkaç yerinden yaralanmýþ,
Kan revan içinde kalmýþtý,
Resulullah’ýn ömrü boyunca yaþadýðý en büyük sýkýntýlardan biriydi bu,
Nihayet Rabia’nýn oðullarý Utbe ve Þeybe’nin evine sýðýndýlar,
Burada bir çardaðýn gölgesinde,
Ellerini açtý yaratana,
Ve þöyle dua etmiþti;

‘’Ýlahi kuvvetimi zaafa uðrattýðýný, çaresizliðimi,
Halkýn gözünde hor ve hakir görüldüðümü, ancak sana arz ederim,
Ey merhametlilerin en merhametlisi!
Herkesin zayýf görüp te dalýma bindiði, biçarelerin rabbisin sen,
Ýlahi, huysuz ve yüzsüz bir düþmanýn eline beni düþürmeyecek
Hatta hayatýmýn dizginlerini eline verdiðim akrabamdan bir dosta
Býrakmayacak kadar merhametlisin.

Ya Rab, eðer bana karþý gazaplý deðilsen, çektiðim bele ve sýkýntýlara hiç aldýrmam.
Fakat senin esirgeyiciliðin bunlarý gösteremeyecek kadar geniþtir.

Ya Rabb gazabýna uðramaktan,
Rýzandan mahrum kalmaktan,
Senin karanlýklarý aydýnlatan,
Din ve dünya iþlerini dengeleyen
Yüzünün nuruna sýðýnýrým.
Razý oluncaya kadar iþte,
Affýna sýðýnýyorum.
Bütün kuvvet ve kudret ancak seninledir….’’

Ýþte beddua etmemiþtir,
Hatta Karn denilen yerde Cebrail gelerek;

‘’Ey Allah’ýn Resulü,
Allah kavminin sana söylediklerini iþitti,
Yaptýklarýný gördü,
Sana þu daðlar meleðini gönderdi,
Kavmin hakkýnda ne dilersen,
Bu meleðe emredebilirsin’’dedi,

Daðlar meleði de selamýndan sonra;

‘’Ya Muhammad, emrine hazýrým. (Ebu Kubeys ile Kayakan denilen)
Þu iki yalcýn daðýn Mekkeliler üzerine devrilip,
Birbirlerine kavuþarak müþrikleri tamamen ezmelerini istersen emret….’’dedi,

Fakat Resulllah (s.a.s)

-‘’Hayýr, onlarýn ezilip yok olmasýný deðil,
Rabbimin bu müþriklerin sulbünden
O na hiçbir þeyi ortak kýlmayan,
Ve yalnýz Allaha ibadet eden,
Bir nesil meydana getirmesini istiyorum.’’
Demiþtir..

Ýþte Resulullahýn izini takip ediyorsak,
Onun sünnetine uymalý,
Ona göre hareket etmeliyiz.
14-OKU

Allah ýn ilk emri okuyla baþlar,
Bu emirle daim eðilir baþlar,
Siz de okun artýk sökülsün paslar,
Okumak varlýktýr bilin gardaþlar.

Okumanýn yaþý, zamaný olmaz,
Bilgili olanlar geride kalmaz,
Ahrette bile gül benzi solmaz,
Allah adý ile okun gardaþlar,

Okumanýn önce farz olduðun bil,
Okumakla olur inci ser sebil,
Taþlar baþ oluyor, kazalarsa il,
Dünyaya ser sebil yayýn gardaþlar,

Bak ne diyor bizim Sait Çamlýca,
Okumakla düzen verin kýlýca,
Cehaletin zincirini kýrýnca,
Kýlýcý kýnýndan sýyrýn gardaþlar.

Dünya okumakla fetih oluyor,
Hakký adaleti böyle buluyor,
Allahý bilenler mutlu oluyor,
Mutluluða doðru koþun gardaþlar,

Bir harf öðretenin kölesi olsam,
Çin de bile olsa gidip te alsam,
Ummanýn bahrine bir lahza dalsam,
Deryadan damla su alýn gardaþlar.

Þair deloðluyum herkese sözüm,
Okumakta daim kalmýþtýr gözüm,
Baðban baðcý ise, okumak üzüm,
Baðbanýn baðýndan derin gardaþlar,
Size daim okun derim gardaþlar.
15-Affýn Vefa Allah ým


Zorluðunla beraber kolaylýðýn var ise,
Sevgi, saygý, merhamet gönüllerde yar ise,
Yokuþu var iniþin buda intizar ise,
Kul hatasýný bildi tövbe etti Allah ým,
Rahmetin nazarýna gýpta etti Allah ým.

Bir gün gelir âlemler parça parça daðýlýr,
Ýnsanoðlu dünyadan toplu cana kovulur,
Mizan terazi günü sorgu sual sorulur,
Kul rahmetine geldi iman etti Allah ým,
Cennetin bahçesine gýpta etti Allah ým. 3

Kandýðýmýz þeytan mý? Yoksa þeytan biz miyiz?
Nefsin seni fethetmiþ, kalýn mýyýz tiz miyiz,
Yollar dikenle dolmuþ, Þu cihanda iz miyiz,
Hoþ bir seda kubbede geri kalsýn Allah ým,
Azrail þu ruhumu tatlý alsýn Allah ým .

Zerre miskali amel gizli kalmaz ki andan,
Bir tatlý kelam bile hayýr olur cihandan,
Gönül kýrmak her zaman seni kýrmak Allah ým,
Cennetindeki akan tatlý ýrmak Allah ým.

Haset etmek ne kötü eritir sevaplarý,
Ýslam da gýpta vardýr o doldurur kaplarý,
Þu üç günlük dünyada iyi yap hesaplarý,
Hasedin fesadýna eriþtirme Allah ým,
Ahirinde ateþle görüþtürme Allah ým.

Bin bilsen de birine, danýþ demiþ atalar,
Ancak böyle düzelir, yanlýþ olan hatalar,
Amel denen defteri hayýr ile çatalar,
Öðrenmek yaþla deðil, ölene dek Allah ým,
Öðrenmeyi terk eden, elenecek Allah ým,

Mümin olan insanlar, olmamalý lanetçi,
Misafir olan kullar, dünyada emanetçi,
Sükûtu rahmet bilip, olasýn selametçi,
Lanetçi yapma bizi, ne olursun Allah ým,
LAÝLAHE ÝLLALLAH, haksýn birsin Allah ým.

Dargýnlýklarý kovun, barýþ olsun muradýn,
Ýnsan oðlu dünyada, çok duygular aradýn,
Öldün ise cennette,okunmaz ise adýn,
Ateþ yakar bedenin, ruhun cefa Allah ým,
Tövbe ettik bin kere, affýn vefa Allah ým.
Ýsa kulun sözüyle, ahde vefa Allah ým
16-Derviþ ve Aþk


Derviþ oturmuþta tespih çekiyor,
Sayma derviþ sayma sayýlar ne ki,
Derviþin baþýnda þimþek çakýyor,
Korkma derviþ korkma yýldýrým ne ki.

Derviþim biri, bir kucak elmayla yanýndan geçen kýza;
‘’Nere gidiyorsun? O kucaðýna ne doldurdun?’’
Diye sorar,
Kýz; ‘’Sevdiðim karþýki tarlada çalýþýyor, ona götürüyorum’’ der,
Derviþ;
‘’Kaç tane elma var kucaðýnda’’diye sorar,
Kýz gayet sakin bir halde;
‘’Ýnsan, sevdiðine götürdüðü þeyi sayar mý?’’ der,
Derviþ;
Elinde sayarak zikir çektiði teþbihi yavaþça kýrar.
…………………………………………………..
Kýssadan hisseyi anladýk her hal,
Ýnsanoðlu iþte acayip bir hal,
Ýbadet aþký da hallerden bir hal,
Sayma derviþ sayma sayýlar ne ki.
17-Beþ Akçelik Kumaþ,


Kendi halinde bir tüccardý,
Bir gün karar verdi, göçünü yükledi,
Gemi idi vasýtasý, yolu çok ýrak,
Endonezya idi, hedefi firak,
Kanaatkâr idi, aza yetinen,
Kumaþ satar idi, halka yetiren,
Az olsun, temiz olsun, derdi,
Yanýnda çýraðýna öðüt verirdi,
…………………………….
Derken,
Bir gün dükkâna geç geldi,
Çýrak satýþ yapmýþ iyide bir kar yapmýþtý,
Merak etti sordu,
—Hangi kumaþtan sattýn?
—Þu kumaþtan efendim,
—Metresini kaça sattýn?
—On akçeye,
—Nasýl olur?
—Beþ akçelik kumaþý, on akçeye nasýl satarsýn?
Bize hakký geçmiþ adamýn, görsen tanýr mýsýn?

Eleman gitti, müþteriyi buldu, getirdi.
Dükkan sahibi müþteriyi karþýsýnda görür görmez,
Helallik istedi ve paranýn fazlasýný verdi,
Müþteri þaþýrmýþ, daha önce böyle bir þey görmemiþti,
Ne demekti hakkýný helal et?
………………………………….
Olay kýsa sürede dilden dile dolandý,
Ve sonunda Kralýn kulaðýna vardý,
Kral tüccarý saraya çaðýrdý,
Ve sordu,
--‘’Sizin yaptýðýnýz davranýþý daha önce duymadýk,
Duymadýk ve görmedik,
Bunun aslý nedir’’dedi
--‘’Ben Müslüman’ým’’ dedi tüccar,
—Dinimiz böylece der,
Kazancýma haram girdi ben bunu düzelttim,
Kral,
—Ýslam nedir? Müslümanlýk nedir? Diye sorularý sýraladý,
Tüccar anlattý,
Fazla zaman geçmemiþti Kral Müslüman oldu,
Ve sonunda halkta kabul etti Ýslam’ý,,
………………………………………………….
Yapýlan tek þey vardý sadece,
Ýnandýðýn gibi yaþamak,
Güzellikleri paylaþmak,
Söz dili deðil hal diliydi etkileyen,
Konuþmaktan çok yaþamaktý,
Anlatmaktan ziyade davranýþ dilini yaþatmaktý,
Resülullah ne derdi,
‘’Doðru ve güvenilir tüccar, kýyamet günü Peygamberler, sýdýklar(doðrular) ve þehitlerle beraberdir’’
***********************************************************************
18-Hayatýn Geçer Aklýmdan Ey Resul

-Hayatýn Geçer Aklýmdan Ey Resul

Allah Resulünün hayatý,
Örnekse iþte örnek bizlere,
Allah en sevdiðini bile mücadelelerle kuþatýyor,
Atmýþ üç seneye sýðdýrýlan o örnek hayatýn geçer gözlerimin önünden,

Daha dünyaya gelmeden inananlarýn vardý ey Resul,
Dünyaya gelmeden önce yetimliðim düþer aklýma,
Muhammed nurunu, taþýyan þahýslarý hatýrlarým sonra,
Nurun ala nur olan Muhammedi nuru,
Geliþini müjdeleyen mucizelerin vardý,
Þu âlemin gönlünde,
‘’Mekke’de bir yetim dünyaya gelmiþ’’ dediler,
Bahira onun yýldýzý doðdu dedi,
Kuruyan gölümü? Yoksa taþan dereyi mi?,
Mecusilerin bin yýldýr yanan ateþi neden sönmüþtü,
Süleyman Celebinin diliyle
‘’Dediler oðlun gibi hiçbir oðul,
Yaratýlalý cihana gelmiþ deðil’
………………………………….’
Bütün mahlûk onu bekliyordu,
Susayan gönüller, susmayan diller,
Henüz hayatýn baharýnda,
Solmayan güller,
Seni bekliyordu ey Resul.
Varlýðýn bereketti, huzurdu, bastýðýn yerlere,
Amine’nin gülü, Halime’nin bereketiydin,
Hatice’nin goncasý, Ümmetin Resulüydün,
Ýnsanlar arasýnda Muhammed’ül emindin,
………………………………………….
Hani Kâbe’nin tamirinde anlaþmazlýk çýkmýþtý,
Hacerül esvet’in yerleþtirilmesinde,
Hakem olarak sen olunca hepside bir oh çekmiþ,
Uyguladýðýn usulden herkes memnun kalmýþtý,
Nerde bir çocuk görsen baþýný okþar severdin,
Aðlayan bir çocuk gördüðünde susturun derdin,
Taifte seni taþlayan çocuklar bilmiyorlardý seni ey Resul,
Sana inanmayan nasipsizdi ey Habip,
Ne olur þefaatini esirgeme bizden,
Yetiþ imdada ey Habib,
Sen olmadan biz huzura varamayýz,
Þefaat eyle ey Resul,
Þefaat eyle ey Habib…
*********************
19-Anda Görünür


Anda Görünür
Adem yaratýldý, cennet düzünde,
Dünya meþakkati vardý gözünde,
Kelam ile konuþurken sözünde,
Ýnsanlýk atasý anda görünür.

Nuh u biz tufanla, anarýz hakla,
Dünya suyla doldu, isyaný pakla,
Gemisin yüzdürdü, cümle mahlukla,
Ummanýn kotasý anda görünür.

Musa tur daðýnda konuþtu hakla,
Hadi Musa gitte þerleri pakla,
Sihirbazlar gelmiþ sihirli okla,
Musa nýn asasý anda görünür.

Eyüp peygamberdi çileli olan,
Seneler dahili,Maðarada kalan,
En sonunda, hakkýn rahmetin bulan,
Sabýr ýn mimarý, anda görünür.

Yusuf u kuyuya attýlar niye?
Yakup ta kör oldu, ah diye diye,
Kurtlar gelmedi ki, Yusuf u yiye,
Güzelliðin yari, anda görünür.

Ateþe atýlan Ýbrahim Halil,
Ateþ gülistanla, gösterdi delil,
Nice gün gösterdi, Rahmaný Celil,
Hakkýn da Halili, anda görünür.

Kurban adanmýþtý, hakka Ýsmail,
Bir koç ile geldi, gökten Cebrail,
Bunlara þahitti, melek Mikail,
Kurbanýn anýsý, anda görünür.

Ýsa yý ruhullah,karartýlýrdý,
Babasýzda insan, yaratýlýrdý,
Çarmýhýn etrafý, kuþatýlýrdý,
Göklerin seyraný anda görünür.

Sözler kifayetsiz, övmeye onu,
Nebi ve resulün, gelmiþti sonu,
Kur an da toplandý, hepsi bir konu,
Resulün nurlarý, anda görünür.

Muhammed Mustafa, Ahmet i Mahmut,
Sevgili Habib im söyledi mabut,
Kur an emri geldi yok oldu tagut,
Kelimeyi tevhit, anda görünür.

Ümitliyiz resul, senle gülmeye,
Özümüzden fazla, seni sevmeye
Mahþerde þefaat, bize gelmeye,
Þefaat etmekte, anda görünür.

Yirmi dokuz bindir, nebi ve resul,
Onlara uyanlar, oldu hakka kul,
Ayýrt etmeyiz biz,hepside resul,
Ýmanýn aslý da, bizde görünür.

Mümin Müslümanýz,þükrümüz sonsuz,
Ömür son buluyor, eceller ansýz,
Öbür dünyada da, olmaz ki onsuz,
Muhammet Mustafa,anda görünür,
Þefaat ehlidir nura bürünür,
Ümmetin olarak hakka yürünür.

20-Günebakan Kasabasý Türküsü

Alahdiyan dedikleri
Gosdildir yedikleri,
Pek hoþuma gidiyor,
Neyapýyon gýý dedikleri.

Yayladan iniyordum,
Seslensen geliyordum
Tokat, Niksara baðlý,
Günebakanlý diyordum.

Tarlalarý taþlýdýr,
Traktörler yaþlýdýr,
Üç býçakla sürüyor,
Bayýr bacak, aslýdýr.

Her yanýnda bahçeler,
Yar oturmuþ saz çalar,
O yârin kaþý gözü,
Yüreðimi parçalar.

Kayabaþýnda keklik,
Kýzlar giyer eteklik,
Rakýmýný sorarsan,
Dokuz elli yükseklik,

Halýnýn ilmekleri,
Yoruyor bilekleri,
Yýllardýr hep dokuyor,
Para etsin dilekleri,
21-Bir Elif Miktarý Sus,


Sus gönlüm!
Hayýr, söylemezsen sus,
Þer söz her zaman kâbus,
Söylersen hayýr söyle,
Hayat güzeldir böyle.
Unutma ki çok mal haramsýz,
Çok söz yalansýz olmaz.

Sus gönlüm!
Çok dile getirme,
Her þeyi dillendirme,
Sen dile getirdikçe gönlüm coþuyor,
Meraklaþýyor, beklemek daha da zorlaþýyor,
Az söyle, öz söyle,
Hayat tatlýdýr böyle,
Az söyle ki, hakka karþý yanlýþ söz çýkmasýn,
Susuþun efkârýn olsun, haksýzlýklar yýkmasýn.

Sus gönlüm!
Az kaldý bahara,
Denizin içinde görünmeyen dalgalardýr yüreðin,
Beklemekten baþka çare olsa durmazdýn,
Ýlaç bile beklemeden tesir etmez biliyorsun,
Çiçek bile vakti gelmeden açmýyor görüyorsun.

Sus gönlüm!
Her kýþýn sonunda baharýn var,
Dualar ardýnda harýn var,
Sabahý olmayan gece gördün mü hiç?
Uzak yollar yakýn oluncaya kadar sus!
Her sýkýntýdan sonra ferahlýk gelir,
Seni senden daha iyi hak bilir,
Rabbinin hükmü vuku buluncaya kadar,
Senin nasibin seni buluncaya kadar sus!

Sus gönlüm!
Sebepler halk edilinceye kadar,
Acýlar bala dönüþünceye kadar,
BÝR ELÝF MÝKTARI SUS!
Bütün bu susmalara karþýlýk,
Her þeyde bir hayýr,her iþte bir hikmet olduðunu bil,
Her susuþun bir cevap olsun,
Ýçten yakarýþýn duan olsun,
Beklediðin umut,
Sevdiðinin vurgusu olsun.

Sus gönlüm!
Zamaný gelince söylenecek sözler var,
Aþk ile yürüyen, yorulmayan dizler var.
Bazen sus bazen susma!
Haksýzlýk karþýsýnda susma,
Ama asla zehir kusma,
Unutma ki hiddet þiddettir,
Þiddetle bir yere varýlmaz,
Yumuþak huy her an hürmettir,
Tatlý sözdü yýlaný deliðinden çýkaran,
Ama Müslüman yürekler vardýr,
Sevdi mi cennet kesilir,
Kýzdý mý cehennem,
‘’Yumuþak huylu isem sanma ki uysal koyunum
Kesmeye gelir amma eðmeye gelmez boynum’’
Kýrýl ama asla eðrilme,
Doðrunun yanýnda asla eðriye yer yoktur,
Boþ sözlere bizim karnýmýz toktur.
Sus gönlüm!
Susuþun yanýtýn olsun,
Kendini kanýtýn olsun
Sus gönlüm!
22-Nasrettin Hocam


Senin yâdýn geçer, dilden dillere,
Bizleri fýkrasýz, býrakma hocam,
Bazen yoðurt çaldýn, durgun göllere,
Bizleri mayasýz, býrakma hocam.

Bazen yorgan gitti, kavga bitirdin,
Bazen yeni kürke ,yemek yedirdin,
Parayý verene, düdük getirdin,
Bizleri neþesiz, býrakma hocam.

Bazen kazan idi, doðurup ölen,
Urgana un serip, eþeðe binen,
Bor’un Pazarýndan, Niðde’ye gelen,
Bizleri amansýz, býrakma hocam.

Senin ile neþelenip, güldük biz,
Sözlerinden çokça, dersler aldýk biz,
Bastýðýmýz dalý bazen kestik biz,
Kervancý katýrý ürküttük hocam.

Ciðer aldýn, onu kuþa kaptýrdýn,
Tarifeyi, ciðerciye yazdýrdýn,
Leyleði de kýrpýp, kuþa döndürdün,
Aðýz tadý ile, yiyemez hocam.

Þair deloðluyum, çok söz var ama
Ceketi sökülmüþ, paltonu yama,
Bulgur sermeye mi, çýktýn sen dama,
Damdan düþen, seni anlardý hocam.

Kabakla cevizi, kýyas yapmýþtýn
Kafana düþünce, hisse kapmýþtýn,
Tavþanýn suyunu, suya katmýþtýn,
Her nüktende, nice hikmet var hocam,
Seni böyle andým, rahmetli hocam,
Ruhun huzur bulsun ,Nasrettin hocam
23-Gazze Yusuf Olmuþ, Kuyu Dibinde,



Söyleyin þu Nil’e, engin akmasýn,
Gazze gözü yaþlý, bir dost arýyor,
Mýsýr’ýn Sultan’ý, eðri bakmasýn,
Gazze kurtuluþa, imdat arýyor.

Kuyunun dibinde, Gazze var þimdi,
Kardeþ olamayan, nerdeler þimdi,
Yýllarýn çilesi, intizar þimdi,
Gazze Yusuf olmuþ, kervan arýyor.

Ümmet’in gözüne, kanlý gömlek ol,
Yusuf’tan Yakup’a, bize örnek ol,
Firavun nesline, köslü deðnek ol,
Gazze Yusuf olmuþ, Yakup arýyor.

Yusuf’un gömleði, gelecek elbet,
Çekilen çileler, bitecek sabret,
Öz vataný bura, ve lakin gurbet,
Gazze Yusuf Olmuþ, Ýmdat arýyor.

Müslümanlar, parça parça bölünmüþ,
Bazýlarý, ayrý kürke bürünmüþ,
Bu yüzden, kardeþler çokça sürünmüþ,
Gazze yürümeye, bir yol arýyor.

Mýsýr’ýn sultaný, izin vermezmiþ,
Müslümanlar bunu, neden görmezmiþ,
Senelerce Gazze halký, gülmezmiþ,
Gazze kuyu olmuþ, kervan arýyor.

Gazze çýkamýyor, bu nasýl kuyu?
Mýsýr’ýn sultaný, firavun soyu,
Katil Ýsrail’de, kan etmiþ suyu,
Gazze dile gelmiþ, bir hal arýyor.

Filistin’lim, senelerdir yandýn sen,
Ýkilikle, çokça söze kandýn sen,
Yusuf’u kuyu da, nasýl andýn sen,
Gazze Yusuf olmuþ, çýkýþ arýyor.

Avrupalý aydýn imiþ, öylemi?
Sade kendisine, onun söylemi,
Müslüman’a hain olur eylemi,
Gazze Yusuf olmuþ çýkýþ arýyor.

Kervanýmýz, artýk kuyuya erdi,
Türk milleti, ona elini verdi,
Müslüman’ýn, beraber olur derdi,
Gazze Yusuf olmuþ, çýkýþ arýyor,

Yusuf’ta kuyudan çýkarýlýrsa,
Hainlerin boynu koparýlýrsa,
Kardeþliðin aslý apar ýlýrsa,
Mýsýr’a da sultan yaparýz bir gün,

Ne olur Allah’ým baðýþla bizi,
Hatamýz fazladýr hep dizi dizi,
Gazze’de olanlar, Yahudi izi,
Mýsýr’a da sultan, yaparýz bir gün.
24-Serenli Kasabasý Türküsü



Serenli deyip te çýktýlar yola.
Sapmadýlar asla ne saða ne sola.
Yorulmak bilmezler, vermezler mola.

Serenli sevdadýr, Serenli’li can.
Aklýna düþtükçe, iyiliðini an.

Ýmar ettiler beldenin, dört bir yanýný.
Duyurdular memlekete, serenli’nin þanýný.
Birlik, beraberlik, dostluk namýný.

Serenli sevdadýr, Serenli’li can.
Aklýna düþtükçe, iyiliðini an.

Arazi sulanýr, çeþmeler akar,
Yaylaya elektrik gelmiþ, lambasýn yakar,
Ayva’sý, Tamlar’ý bunlara bakar.

Serenli sevdadýr, Seren’li li can,
Aklýna düþtükçe, iyiliðini an.

Baðlara inip te baktým evlere,
Meyve dikmiþler bak, bütün her yere,
Örnek olsun bunlar, çevre köylere.

Serenli sevdadýr, Serenli’li can,
Aklýna düþtükçe, iyiliðini an.

Kaymakam bey gelmiþ, taktir ediyor,
Ýlçe müftümüz, hele bakýn ne diyor,
Nurettin baþkans,a hoþ geldin diyor.

Serenli sevdadýr, Serenli’li can,
Aklýna düþtükçe, iyiliðini an.
25-Çanakkale, Destanlar,



Vatan Millet deyince, tüylerimiz ürperir,
Çanakkale yer ince, altlarýndan ses gelir,
Ýmanlý olanlarýn, önünde Moskof erir,

Çanakkale tarihtir, Çanakkale destanlar,
Boþa akýp gider mi, uðrunda akan kanlar.

Tarihi bir incele, neler olduðuna bak,
Zafer vaat etti bize, kurtuluþta yine hak,
Yüce Rabbim rahmetin, iniyor saðnak saðnak,

Çanakkale tarihtir, Çanakkale destanlar,
Boþa akýp gider mi, uðrunda akan kanlar.

Esareti bilmeyiz, adaletten yanayýz,
Masum olan millete, her daima anayýz,
Haçlý seferlerini, yurdumuza komayýz,

Çanakkale tarihtir, Çanakkale destanlar,
Boþa akýp gider mi, uðrunda akan kanlar.
26-Niksar,Bilgili Köyü



Þu Niksar’ýn en uzak köyü sensin,
Ne güzeldir ismin senin Bilgili,
Daðlar arasýnda ne de güzelsin,
Ne güzeldir, yerin senin Bilgili.

Kýrk beþ kilometre, Niksar’a yolun,
Perþembe yaylasý, diðer bir kolun,
Kýþ gelince, bambaþka olur halin,
Ne güzeldir, kýþýn senin Bilgili.

Okuyanýn fazla, yaban ellerde,
Senin sevgin, daima gönüllerde,
Çalýþkanlýðýn, hep zaten dillerde,
Pek özeldir, yerin senin Bilgili.

Köy içine, parke taþý dizmiþler,
Güzel güzel, cami önünde gezmiþler,
Okulun da, güzel yazý yazmýþlar,
Ne güzeldir, halin senin Bilgili.

Her köy gibi, sende tenha kalmýþsýn,
Gidenlerin, seyirine dalmýþsýn,
Ben þehir sandýmdý, ama köymüþsün,
Ne güzeldir, köyün senin Bilgili.

Ön tarafý, çayýr çimen baðlarý,
Elma, armut, meyve dolu daðlarý,
Eskilerde kalmýþ, gençlik çaðlarý,
Ne güzeldir, gencin senin Bilgili.

Sefer Yýlmaz, kaç sene muhtar oldu?
Ondan kalan, ne kadar hizmet kaldý?
Þimdi bura, güzelliklere daldý,
Ne güzeldir, bahtýn senin Bilgili.

Þair deloðluyum, Ýsa dýr adým,
Þu dünya da, iyiliktir muradým,
Daima sevginde, kalmýþtýr yâdým,
Ne güzeldir ahtýn senin Bilgili.
Pek özeldir, ismin senin Bilgili.
27-Ehli beyt,

Ehli bert, Peygamber’in aslý demektir,
Canan Muhammed’in nesli, demektir,
Fatýma, Ali’yle, yollar yürüdü,
Hasan la Hüseyin, kastý demektir,

On iki imamlar da, ehli beyt nuru,
Kerbela çölünde, yerler kup kuru,
Bu olan olaylar, Ziyad’ýn uru,
Hasan la Hüsey’nin methi demektir.

Zulmettiler,Peygamber’in soyuna,
Bakmadýlar, eðri duran boyuna,
Kurban gitti, þu Fýrat ýn suyuna
Ýmam Hüseyin’in, nesli demektir.

Alevi, suniyle böldüler bizi,
Bunlarýn hepisi, peygamber piri,
Bu olan olaylar yezit in kiri,
Yezit in, Aliye kastý demektir.

Ali idi, Zülfikar’ý kuþanan,
Hilafet iþinden, býkýp usanan,
Hayber kalesini, kuþatýp alan,
Ali’yi Haydar’ýn nesli demektir.

Siyasetti, olaylarýn sebebi,
Býraktýlar, ellerinden edebi,
Peygamber neslinin, nurlu nesebi,
Peygamber’e giden, yollar demektir.
28-Okuyun, Okuyun, Okuyun Ýþte,,


Beþikten mezara, okuma iþi,
Çin’e gitmedi ki, bul onu, kiþi,
Okumakla gider, dünyanýn isi,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

Allah’ýn emriydi, okumak önce,
Okumakla çýkar, memleket dince,
Soracaklar sana, kabre girince,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

Ýster Muhammed Mustafa aþkýna,
Ýstersen Mustafa Kemal aþkýna
Ýstersen okuyun, dünya aþkýna,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

Okuyun, okuyun, Ali aþkýna,
Pir, Hacý Bektaþi Veli aþkýna,
Semah dönenlerin, dili aþkýna,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

Yeni nesil sizin eseriniz ya,
Üç parça biçilir, kefeniniz ya,
Bu kaçýncý sizin seferiniz ya,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

Osmanlý’ya bakýn, neler okumuþ,
Yaradan adýyla kilim dokumuþ,
Cahilliðin zehri, oku, okuymuþ,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

Yaratan rabbinin adýyla, oku,
Ancak böyle gider, bedenin þoku,
Oku buðday olmuþ, sen ise soku,
Okuyun, okuyun, okuyun iþte.

HADÝ DURMAN SÝZDE OKUyun..
Cahilliði hapse sokun,
29-Aðaçlar



Aðaçlar dýr, yeryüzünün süsleri,
Orman olur, gülþen olur, bað olur,
Bahar gelip, yeþerince üstleri,
Yaprak olur, meyve olur, gül olur.

Ne zaman ki, yaþý kemale erer,
Odun olur, tahta olur, kül olur,
Ýnsanoðlu,ondan çok þeyler derer,
Kaval olup, öter de bülbül olur.

Aðaçlarýn, çoktur bize nimeti,
Kapý olur, eþik ulur, ev olur,
Yeþilinin, bambaþkadýr siyreti,
Süslendikçe, daðlarda sümbül olur.

Aðaç yetiþtirmek, ayrý bir sevap,
Rahmet olup, günahlara af olur,
Devam eder, ölsen bile bu calap,
Bakarsýn ki, defterinde dev olur.

Saymakla biter mi? aðaç nimeti,
Tespih olur, kalem olur, uç olur,
Þu dünya da, bizlere çok nimeti,
En sonun da, ölünce tabut olur.

30-Erzurum



Eksik olmaz, boranýn var kýþýn var,
Yiðit olur, her yerde dadaþýn var,
Tarihi çevirsen, çokça yaþýn var,
Ne güzeldir, bahtýn senin Erzurum.

Erzurum barýdýr, sende oynanan,
Sarý gelin, dillerin de söylenen,
At üstünde, cirit ile eðlenen,
Ne güzeldir, tahtýn senin Erzurum.

Palandöken daðý, bir yüce daðdýr,
Emrah’ý sorarsan, gönlümde saðdýr,
Batýdan doðuya, burasý baðdýr,
Ne güzeldir ahtýn, senin Erzurum.

Dokuz sene yaþadým, ben seninle,
Çokça ekmek yedim, senin elinle,
Yaz gelende, kýrda açan gülünle,
Ne güzeldir, yaylan senin Erzurum.

Erzurum Tekman’dý, imam olduðum,
Beþ dere köyünde, üç yýl kaldýðým,
Düþündükçe, hülyalara daldýðým,
Pek özeldir, yerin senin Erzurum
31-Kýyamet,



Güneþ’i katlayýp, dürdüðün vakit,
Yýldýzlar kararýp, söndüðü vakit,
Daðlar da ovaya indiði vakit,
Hallerimiz nice olur, Allah’ým.

Gebe develeri, Salý verdiler,
Hayvanlar da, bir araya geldiler,
Gökler parça parça, hep ayrýldýlar,
Hallerimiz nice olur, Allah’ým.

Denizler de, kaynamaya durdu, bak,
Ruhlar, bedenlere geri döndü, bak,
Gömülen kýzlarý, Rabbim sordu, bak,
Hallerimiz nice olur, Allah’ým.

Defterler açýldý, divana durdu,
Neler yaptý ise, kul onu buldu,
Emrin tutanlarýn, yüzleri güldü,
Hallerimiz nice olur, Allah’ým.

Akýp giden zaman, kaybolan yýldýz,
Güneþ battýðýnda, kararan gündüz,
Cehennem’i görüp, kararýnca yüz,
Hallerimiz nice olur, Allah’ým.
32-Oðul Muhammed



Dünyalar sultaný ismi, senin ki,
Ýsmine layýk ol, oðul Muhammed,
Sadece nasihat, þimdi benim ki,
Þimdi beni dinle, oðul Muhammed.

Dünya meþakkati, dikenle dolu,
Belli de olmuyor, saðý ve solu,
Allah’ýn bizlere, çizdiði yolu,
Ýyice de anla, oðul Muhammed.

Tevazuundan hiçbir zaman ayrýlma,
Kýrsalar da seni, asla eðrilme,
Ýsminden de baþka adla çaðrýlma,
Ýsimlerin alasýsýn Muhammed.

Dünyayý da asla kafana takma,
Özünle daim ol yabana bakma,
Yolun doðru ise usanýp býkma,
Mücadele azim ister, Muhammed.

Duamýz her daim bizim sizlere,
Rabbim fýrsat verme, kötü gözlere,
Kolayca çýkýlmaz burada düzlere,
Yollar da yorulmak ister, Muhammet.

Rabbim kýsmetini açýk eylesin,
Baban sana nasihatler söylesin,
Ýki cihanda da daim gülesin,
Ýsmine layýk ol, oðul Muhammed.
33-Yayla Anýlarým

Öte yüz derler ya Günebakan da,
Benim küçüklüðüm orda geçmiþtir.
Akþam olup idareyi yakanda,
Çit obadan soðuk içe geçmiþtir.

Obamýzýn kenarlarý çit idi
Üzerinin örtüsü de kýt idi
Kapýmýzýn bekçisi de it idi
Geceleri kimse gelmesin diye

.Kýzlar daðý karþýmýzda duruyor,
Geceleri kurdu kuþu uluyor,
Gürgen aðacýndan yonga oluyor
Çatýya örteriz akmasýn diye.

Çayýrýnda deðirmenler yapardýk,
Papatyayý dönsün diye kopardýk,
Gürgen kabuðundan teker yapardýk,
Arabamýz yolda kalmasýn diye

Arkadaþým Mutafaydý soyadý kara,
Þimdi o günleri mum yakýp ara,
Benden selam olsun o nazlý yara,
Hatýrasý bizde kalmasýn diye

Çördügünü yedik armudun tatdýk,
Yoðurdun içine ekmeði kattýk,
Koyunu kýrktýkta yününü sattýk.
Belki beþ on kuruþ getirir diye.

Çayýrýnda kuzularý otlattým,
Dere kenarýndan karþý hoplattým,
Kýzlar daðlarýnda çilek toplattým,
Akþam obamýzda yiyelim diye

Güz gelende patatesi sökerdik,
At ilen eþeklen köye çekerdik,
Tohumluklarý da yere gömerdik,
Bahar geldiðinde dikeriz diye.

Herkesin tarlasý orda obasý,
Sýrtýnda egnenik iþte abasý,
Yanýndaki kimmiþ? Oda babasý,
El yerine koyun sokmasýn diye.

Bahar gelip daðlar yaprak açanda,
Çiçeðin açýp ta koku saçanda,
Yollara düþmüþüz iþte o anda
Yaylamýzda otlaklarým var diye.

Kýzlar daðý deresinde çimerdik,
Ateþ küllenince gosdil gömerdik,
Ýyice piþmeden çýkarýr yerdik,
Mallar baþka yerde yayýlsýn diye.

Gölmeç yaptým suyu toplamak için,
Dereye taþ koydum hoplamak için,
Yarmaçadan balta saplamak için.
Kýþýn sobaya odun keserim diye.

Kuzular ürktü de kaçtý yanýma,
Bunlarý anlattým düþtü anýma,
Þair Ýsa hasretin yetti canýma,
Böylelikle gönlüm eðlensin diye

not; yarmaca ; gürgen yani kayýn agacýnýn odununa denir
Çördük; yabani armuda denir.tam organik
Gölmec ; ufak su akan yerlerin önlerini kapayarak su toplanan yere denir
34-Garip Ýlhami,



Garip diyenlere, kýzýyormuþsun,
Hepimiz de, garibiz ya dünyada,
Köy içinde, masum duruyormuþsun,
Tüm insanlar, misafir ya hülyada.

Küçük yaþta daldýn, dünya iþine,
Helal yedin, çalýþmakla aþýna,
Genç yaþýnda düþtün, baba yasýna,
Þu dünya da, garibiz ya, Ýlhami.

Ne diyordu? dinle, Allah Resulü,
Bir garip yolcuyuz, gölge de kalan,
Ýnsanoðlu bura da yolcu usulü,
Dinlendikten sonra, yoluna dalan.

Garip geldik, bu dünyaya konduk biz,
Gider iken, yine garip gideriz,
Allah’ýn emrini, böyle bildik biz,
Rýzasý olmassa ,bilmem nederiz.

Ýlhami, sen bu kelimelere kýzma,
Daha bundan kötü olan lakap var,
Yaþlandýkça sakýn, huyundan azma,
Ölünce verilen, zorlu hesap var.

Þair deloðluyum, dostuma sözüm,
Kýrýlmasýn, incinmesin, bendime,
Daima, mazide kalmýþtý gözüm,
Bu nasihat Ýlhami’nin kendine.
35-Bacanak



Sabrýný bilirim, daðlardan yüce,
Sizinle çevrilir, bayýrlar düze,
Vatan, bayrak dedin, her þeyden önce,
Peygamber ocaðý yerin, bacanak.

Memleketin her yanýnda, dolandýn,
Bazen sýla dedin, yâd ettin andýn,
Aðrý daðýn karýn erir mi sandýn?
Doðu mekân oldu sana, bacanak.

Hani Hakkâri de, asker idik ya,
Sýnýr boylarýn da, çok bekledik ya,
Geceyi gündüze, çok ekledik ya,
Çileler rahmete döner bacanak.

Karlý daðda, mekânýn var harýn var,
Bazen olanlara, intizarýn var,
Seneler geçtikçe, ahu zarýn var,
Askerlik yücedir, bilin bacanak.

Adýn Mehmet senin, Mehmetçik anda,
Peygamber ismidir, her biri þanda,
Sevap çok verilir, ulu divanda,
Hakkýn rýzasýný alýn, bacanak,
Yüzünüz her daim, gülün bacanak

36-ÞAÝR ATIÞMALARINDAN ALINTILAR
Dayoðlu


Küçük yaþta düþtük gurbet ellere,
Soluðu Zile’de aldýk dayoðlu.
Hasret çektik köye babam gillere,
Gönülü efkâra saldýk dayoðlu.

Okul bitti tamam kavuþtuk derken,
Ondokuz yaþýnda evlendik erken,
Baþýmýzda kavak yeli eserken,
Kýþ ayýnda düðün çaldýk dayoðlu.

Ýlk görev yerimdir illerden Bolu,
Yaban el deðil mi namertler dolu,
Sende unutma ha bu garip kulu,
Ýçe ata ata dolduk dayoðlu.

Baþkent Ankara’da mekanlar tuttuk,
Dertleri üst üste içeri attýk,
Gördün mü onulmaz belaya çattýk,
Ýnan dert küpüne döndük dayoðlu.

Rýzkýmýzý vermiþ Allah burada,
Yüzümüz gülsede aklým orada,
Hiç gözüm yok inan malda parada,
Sonsuz hamd ve þükür doyduk dayoðlu.

Müebbet gurbete mahkum olmuþuz,
Ne bahtý karalý nâçar kulmuþuz,
Bu dünyada biz belayý bulmuþuz,
Gelemiyom burda kaldýk dayoðlu.

Gün oldu karnýmýz doydu doymadý,
Çoklarý horladý eve koymadý,
Baðýrdým sesimi kimse duymadý,
Bu gurbete niye geldik dayoðlu?

Unutmadýk asla köyleri andýk,
Herkesi biz gibi özlüyor sandýk,
Sabah akþam hasret atýna bindik,
Köyü biz tek vatan, bildik dayoðlu.

Emekli olmaya on sene kaldý,
Ömür gitti gardaþ günler azaldý,
Deme sakýn bana hayale daldý,
Saçlar beyazladý solduk dayoðlu.

Dahaca dün gibi ne çabuk geçti?
Ana, baba,amca, dünyadan göçtü,
Önümüzde onlar manevi güçtü,
Bak bizde ihtiyar olduk dayoðlu.

Yaralarým derin ne olur deþme,
Gönül dere oldu gözlerim çeþme,
Nefesim bitmeden mezarým eþme,
Bu düzeni biz mi kurduk dayoðlu?

Biliyorum sende benim gibisin,
Hemi son beþiksin kazan dibisin,
Guzda kalan fide nasýl ibisin?
Dalý kýyýlara vurduk dayoðlu.

Ustaoðlu öldü diye duyarsýn,
Kefenleyip beni kabre koyarsýn,
Baþtahtamý ellerinle boyarsýn,
Galiba senide yorduk dayoðlu.

Þehri Karakaya

Not; bu þiiri dayýmýn oðlu isa özyurt-a hediye ediyorum

isa özyurt-un eme oðluna cevabý...---babanýn kýz kardeþine eme deriz--

Emoðlu

Yazdýðýn þiiri okuduðum an,
Duygularým þaha çýktý, gönlümde püryan,
Yalanýmýz yoktur bizim her satýr üryan,
Kaleminde daim olsun emoðlu.

Eskileri yâd etmiþsin duygularýnla,
Bazen çile dertler olmuþ intizarýnla,
Okurlarýn feyiz duyuyor senin harýnla
Gönül kapýn püryan olsun emoðlu.

Kaderimiz ayný soyumuz ayný,
Bizde ayrýlýk yok hepimiz ayný,
Hepimiz âdemiz kökümüz ayný,
Duygularým þaha çýktý emoðlu.

Gurbet ellerini diyar eyledik,
Sýla vatan dedik nazar eyledik,
Kötü düþüneni azar eyledik,
Seninle gönlümüz birdir emoðlu.

Seni örnek aldým yazdým kelamý,
Bilmem iyi yazdým, bilmem elamý,
Kesemeyiz dostlar sizden selamý,
Okuyanlar hem dem olsun emoðlu.

Günebakan dedik vatan eyledik,
Kötülük mü yaptýk bilmem neyledik,
Hizmet yapýn diye sizi heyledik,
Yazýlanlar çare olsun emoðlu.

Yaþ on iki idik çýktýk yollara,
Niksar dan yollandýk Erzurumlara,
Okul bitti düþtük halden hallere,
Çokça diyar gezdik demi emoðlu.

Ecel ne zaman gelir bilinmez ki,
Ýyi amel defterden silinmez ki,
Azrail can alýrken görünmez ki,
Hangimiz bunu biliriz emeðlu.

Ýsa özyurt
37-Tokat,Artova,Yukarýgüçlü köyü

Artova’ya baðlý Yukarý güçlü,
Avaraydý onun eskiden ismi,
Tarihin sorarsan, çokça da yaþlý,
Anýlarým, sende vardýr Avara.

Yüz haneydi, her hal on sene önce,
Þimdi de her hal buncadýr anca,
Köy içinde bazen, düðün olunca,
Çokça halaylarýn vardýr, Avara.

Daðlarýnda ardýç, alýçlar dolu,
Yedi kilometre, ilçeye yolu,
Arazisi ise, kuyudan sulu,
Ak daðýn dibinde, durur Avara.

Minare de, üç þerefe var idi,
Kan davasý kötü kötü, ar idi,
Bunlar da millete, intizar idi,
Bu da senin, kötü huyun, Avara.

Hayvancýlýk, tarým ile uðraþýr,
Aþaðdan, depoya suyunu taþýr,
Çalýþmaktan, eller tutmuþtu nasýr,
Çalýþkandýr, halkýn senin Avara.

Selam olsun size, binlerce selam,
Söyledim böylece, birkaç kez kelam,
Sizlerin her daim haberin alam,
Bahtýnýz da açýk olsun, Avara.
38-Tokat- Niksar -Ayva Köyü

Ýsmin Ayva ama ayvan haný ya,
Eyvan imiþ, eski adýn tanýya,
Serenli-nin kuzey batý yaný ya,
Tarihlere eski bakar, Ayva-lý.

Sað yanýn Kýracý, alt yanýn Tamlar,
Günebakan-la da sýnýrlarýn var,
Gülaða tepene, yaðýyor mu kar?
Buz köyüne, üsten bakar ayvalý.

Nohudun, soðanýn, pelit daðlarýn,
Köyün alt yanýnda, üzüm baðlarýn,
Güler yüzlü, köyde kalan saðlarýn,
Odunun iyisin yakar, Ayva-lý.

Ýyerbele patatesi dikerler,
Arýn kaya üzerine, göçerler,
Buralar da soðuk sular içerler,
Gürgen yar maçasý yarar, Ayva-lý.

Kekik kokar, kayalarýn, daðlarýn
Sana hasret gurbet elde saðlarýn,
Yaz gelen de bam baþkadýr baðlarýn,
Çalýþmayý çok ca sever Ayva-lý.

Ýki camii, bir de okulu vardýr,
Köy için de yollarý da çok dardýr,
Her yönüyle güzelce bir diyardýr,
Tarihin de eski senin, Ayva-lý.

Adým Ýsa, memleketim güzeldir,
Ayvanýn konumu bende özeldir,
Bura yeni deðil, her dem ezeldir,
Hallerin de güzel olsun, Ayva-lý,
Daima da yüzün gülsün, Ayva-lý.
39-Tokat- Niksar- Buz Köyü



Buz tutmazsýn, niye ismin Buz köyü?
Kelkit vadisinin, nadide yeri,
Yukardan bakýnca, baþkadýr seyri,
Yerin güzel, yaþýn çokça, Buz köyü.

Kavunlarýn, karpuzlarýn, odlu mu?
Domatesler, römorklara doldu mu?
Fiyatlarý, yüzünüze güldü mü?
Buðdaylarýn baþak vermiþ, Buz köyü.

Kocabaþlar büyük oluyor sende,
Su baðladýn, sýðmaz, mý oldu bende?
Soðanla, tütünü ektiðin günde,
Zahmetini çok mu çektin, Buz köyü?

Camýzlarýn yoðurdunu yedin mi?
Köy içinde, hýzlý yürü dedin mi?
Hepisini beraberce güden mi?
Yoksa sende deðiþtin mi, Buz köyü?

Talazan-ýn kumlarýna ne oldu?
Onunda tarihi eskide kaldý,
Irmaðýn sularý oraya doldu,
Her birisi yalan oldu, Buz köyü.

Söðüdün odunu iyi yanar mý?
Kavak dallarýna, kuþlar konar mý?
Bilmem þimdi eskileri anam mý?
Ýsa seni böyle andý, Buz köyü.
40-Günebakan Mezarlýðý,,



Günebakan, mezarlýðýn dolandým,
Ne atalar, ne ecdatlar, var orda,
Eskilerin ismin, gördüm de andým,
Ne bir kelam, ne de selam var orda.

Selam verdim, ehli gubur halkýna,
Kur an ile, baþladým ben telkine,
Halleri ne acep ,þimdi gör ki ne,
Ne bir gelen, ne de giden var orda.

Senelerdir, niceleri göçmüþler,
Hepisi de, ayrý mekan seçmiþler,
Dünyada ki serlerinden geçmiþler,
Ne bir gören, ne de bilen var orda,

Bir of çektim, kelamýma baþladým,
Mevtalarýn, gönüllerin hoþla dým,
Ayrýlýrken, selam ile coþladým,
Ne bir gülen, ne de þölen var orda.

Ýki taþ mý oldu, dünyada yerin?
Belli olmuþ, dünyadaki kaderin,
Mezarýn yufkamý ,yoksa ki derin,
Ne bir alan, ne de veren var orda.

Toprak olmuþ, çürümüþ ya bedenler,
Geri gelmez, ahrete gidenler,
Cezasýný çeker, zulüm edenler,
Ne bir zalim, ne de âlim var orda.

Sonsuzluðun, kapýsýný açmýþlar,
Hepisi de, bu dünyadan göçmüþler,
Ya cehennem, ya da cennet seçmiþler,
Ne bir içen, nede yiyen var orda.

Her birisi, akrabayla yatýyor,
Duygu seli, oluk oluk akýyor,
Sað olanlar, ibret ile bakýyor,
Ne bir gelen, ne de göçen var orda.
41-Asrilik Dediler

Asrilik dediler, soyunmanýn adýna,
Bakmazmýþ erkekler, güzel kadýna,
Doymadýlar, çýplaklýðýn tadýna,
Güzel ahlak düþmez oldu, yadýna.

Asrilik deyip te dinden mi olam,
Asriliðe, dinim ile yol bulam,
Asriliðin ilmiyle, fennini alam,
Solacaksam, Allah yolunda solam.

Allah yaratmýþta, insan üretir,
Sen de halka, hayýrlý bir iþ getir,
Akýl var insan da, fikir türetir,
Kolay deðil, zorluklara güç yetir.

Allahýn rahmeti, kullara çoktur,
Üreten insanlar, dünyada paktýr,
Üretmeyeninse, deðeri yoktur,
Sonu hüsran olun, zehirli oktur.

Çaðý ýskalayanýn, hali nola,
Emsallerinden, geri kaldý yola,
Dünya bu, hiç gelmez vermeye mola,
Hayýr da yarýþanlarýn, sonu hayrola.

42-Her Birisi Ayrý Telden Çalýyor..

Günebakana vardým, alem vallaha,
Her birisi, ayrý telden çalýyor,
Yapýcýyý göremedim, billaha,
Her birisi, ayrý telden çalýyor,

Beriyi dinlesen, onlar haklýdýr,
Diðerine sorsan, daha aklýdýr,
Haksýz olan bilmem, nerde saklýdýr,
Her birisi, ayrý telden çalýyor,

Üç mahalle var ya, bizim orada,
Üç günebakan var, þimdi burada,
Muhtarlýk dönemi, þimdi nerede,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Halit kutar, derneðin de baþkaný,
Muhtarlýkta imiþ, onun da þaný,
Anlattýy dý, bana güzel bir aný,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Oda býkmýþ, artýk uðraþmak zor ya,
Siyaset karýþtý, beldede hor ya,
Millet ne kaparsa, yanýna karya,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Umumi halk bizim, yardým severdir,
Çalýþan kimseyi, daim övendir,
Beldeye ihanet, tembel durandýr,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Çok emeði geçti, Halit Kutar ýn,
Yükünü yükledi, bizim katarýn,
Yüzün aktýr senin, yoktur hiç arýn,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Bu beldenin, akordiyonu bozuk,
Yapmayýn ðardaþlar, vallahi yazýk,
Bir daha çakmayýn, beldeye kazýk,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Sade bur da deðil, dýþta da öyle,
Gurbette olaný, ne olur söyle,
Bu gidiþat daim, yürümez böyle,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Pof pof layýn, yine Halit Kutarý,
Yine de dokunsun, beldeye karý,
Birlik beraberlik, onunda narý,
Her birisi, ayrý telden çalýyor.

Üç günlük dünya da, bunlar da niye,
Yürüsene yola, hak diye diye,
Bir gün döneceksin, geldiðin yöne,
Her birisi, ayrý telden çalýyor,
Birileri ,günahýný alýyor.
43-Günebakan Kasabasý Erkekleri

Vücudun da, bulamassýn yaðlarý,
Mekânýdýr, Günebakan daðlarý,
Zayýf olur, bizim köyün saðlarý,
Günebakan, erkekleri dir bunlar.

Sabah olmuþ, fergisona oturmuþ,
Tarla ya, tahtayla iþçi götürmüþ,
Mazotu az kalmýþ, zorla yetirmiþ,
Günebakan ,erkekleri dir bunlar,

Akþam olmuþ, kahve hane yolunda,
Dörtlü tamam, hem saðýnda solunda,
Biraz da sen, yenilerek yolun da,
Günebakan, erkekleri dir bunlar.

Cýgarasý hiç aðzýn dan düþmüyor,
Tütününü, hiç cebinden esmiyor,
Bir tane dal ,onu asla kesmiyor,
Günebakan, erkekleridir bunlar.

Camii önünden geçer, namaza gelmez,
Allah-ýn emrini, san ki hiç bilmez,
Yaþlanýnca mý da, sanki genç ölmez,
Günebakan, erkekleri dir bunlar.

Zalimliðin, alasýný yaparlar,
Ýkide bir, samanlýðý yakarlar,
Bir de,nasýl yandýðýna bakarlar,
Günebakan, erkekleridir bunlar.

Ýstisnalar, kaideyi bozmuyor,
Söylediðim, hiç kimseyi üzmüyor,
Gece yarýsýn da, boþa gezmiyor,
Günebakan, erkeklerdir bunlar,

Dinleyin aðalar, dinleyin beyler,
Deli oðlu acep ,sizlere neyler,
Yapmayýn diyerek, söz ile heyler,
Günebakan erkekleridir bunlar.
44-Günebakan Kadýnlarý


Hem anadýr, hem yar olur, hem gardaþ,
Merttir onlar, sadýkça bir arkadaþ,
Ne söylersen, güvenilir bir sýrdaþ,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar

Ne yaz biter, ne kýþ biter iþleri,
Yola düþer, düzgündür gidiþleri,
Yaþlanýnca, aðýzda yok diþleri,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar,

Tarlada ýrgattýr, evde hamarat,
Tanrým, hepisini sen böyle yarat,
Yorulduk diye de, asmazlar surat
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar.

Bizim köyün, güzelleri mert olur,
Ah çekerse, yüreklerde dert olur,
Hýrslanýnca, haksýzlara sert olur,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar.

Nasýrlý dýr, ayaklarý elleri,
Güzel olu,r konuþtukça dilleri,
Dokunmayýn, soldurmayýn gülleri,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar,

Erkeðine sadýk, evine baðlý,
Yüksek te diye de, sanmayýn daðlý,
Giyim kuþam güzel, hep yeni çaðlý,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar.

Yaþlanýn ca, kilolarý artýyor,
Sayýklarken, beþ kilo tuz tartýyor,
Yaþmak ile, yüzlerini örtüyor,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar,,

Dam üstüne, oturmuþ da bakýyor,
Genç kýzlarý, gerdana gül takýyor,
Bülbül gibi, dilleri de þakýyor,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar.

Ak pýnar la, harman kaþý arasý,
Sormayýn be, Günebakan burasý,
Anlattýðým, hikâyelerim nasý,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar.

Deli oðlu, söylenecek söz çok ya,
Gosdili haþlamýþ, karýný tok ya,
Dedi kodu yapmak, zehirli ok ya,
Günebakan, kadýnlarý dýr bunlar.
45-Günebakan Versiyonu


MEÞHUR AL BASMADAN DONU VAR TÜRKÜSÜNÜN

GÜNEBAKAN BELDESÝ VERSÝYONU



Mor basmadan þalý var,
Ama yavrum yele yele lom,
,Evlerinde halý var
Nina nay naynini nom
Sevdiðimi bilirim,
Ama yavrum yele yele lom,
Yanagýnda alý var
Nina nay naynini nom

Al basmadan donu var,
Ne kadarda konu var
Versiyonlar bitermi,
Dokuz bitti onu var.
Teknoloji yok bizde,
Çalýþmakta hep tizde,
Patetesi yedikce,
Derman kalmadý dizde.

Sabah erken kalkarýz,
Güzüneyi yakarýz,
Gosdil koymuþ ocaga,
Piþsin diye bakarýz.

Genetiði bozmadýk,
Boþa mani yazmadýk,
Yavuz fazla söyleme,
Hiçbir zaman azmadýk.

Ýþine bak sen ulan,
Var mý geride kalan,
Günebakan beldesi,
Olacak mý ki yalan.

Nüfus iþi ne oldu,
Yine çuval mý doldu,
Yazýlanlar var mý ki,
Polatkanlamý kaldý.

Bak söyletme kötüyü,
Çoðu kötü ötüyü,
Hiç te haberin varmý,
Borçlar nasýl bitiyi.

Versiyon aha sana
Sen fazla bakma bana,
Aklým eser yazarým,
Yavuzda buna kana.
46-Günebakan Ormanlarý


Günebakan ormanlarýn dolandým,
Yaprak gazel olmuþ, güz aylarýnda,
Eski yýllarý da, hatýrasýn andým,
Dolandým da durdum, toz yollarýnda,

Seneler de, ne de çabuk geçiyor,
Çocukluk günlerim, dün oldu sanki
Yaþ kýrk dedi, ömür bizi seçiyor,
Geri de kalanlar hatýrla an ki.

Mevsimi gelince, dökülen yaprak,
Ömür sayfasýndan, aný siliyor,
Neleri sakladý ,þu kara toprak,
Onun için akan, kaný biliyor.

Amel defterine, sevap yazmýþsa,
Kabir hoþtur ona, onu biliyor,
Þeytanýn hilesin, aklýn bozmuþsa,
Cennette huriler, ona gülüyor.

Affet ey Yarabbi, baðýþla bizi,
Günah yýðýnýna, çare diliyor,
Rahmetin sonsuzdur, hep dizi dizi,
Rahmetin nazarýn, bize iliyor.

Nefisle, þeytan-ý, uzak et bizden,
Ýlla ki, nefsim den zarar geliyor,
Ayýrma çizdiðin, o doðru izden,
Kur an ý mübin den, karar geliyor

Bizler kuluz, çok þeyleri isteriz,
Hayatýn çemberi, onu eliyor,
Senin emrin ile, cephede eriz,
Cephanemiz, tarafýndan geliyor
47-Günebakan Ahvalleri


Kimine inanayým, bu insanlarýn?
Bir konuyu, türlü türlü söyleyenler var,
Yalaný, gerçektir diye söyleyip,
Kendi hesabýna, paylayanlar var.

Hata yapan, hatasýný bilmeli,
Ýyilik üstüne, nazar kýlmalý,
Bir olma ruhuna, meyil almalý,
Birliðin kadrini, bilmeyenler var.

Söyle Allah için, doðrudan yana,
Zararlý sansan da, kardýr o sana,
Ölünce kabir de, korlar ne yana,
Yalan sökmediðin, bilmeyenler var.

Yalana ne hacet, bu dünya fani,
Hani deden eben, nerdeler hani,
Ýkincilik sen de, olmuþsa mani,
Ayrý azabýný, bilmeyenler var.

Günebakan dedik, nazar eyledik,
Halkýn cümlesine, hakký söyledik,
Haksýz þöyle dursun, hakký neyle dik,
Haklýnýn yanýna, gelmeyenler var.

Uyan ey beldelim, bu gidiþ fani,
Öleceksin bir gün ecelin ani,
Barýþalým diye gelen insaný,
Yüzüne bakmadan boylayanlar var.

Dünya deðiþmekte, sende deðiþsen,
Birlik nazarýna, sende eriþsen,
Hakký bilip, haklý ile görüþsen,
Hakkýn hakikatin, bilmeyenler var.

Ayný hamam ayný tas, dünden bu güne,
Davetiye alsa da, gelmez düðüne,
Böylemi eriþti, bu belde üne,
Gençliðin geleceðin, bilmeyenler var.

Menfaat taptýðýn, olmuþsa eðer,
Bir gün zarar olan, sana da deðer,
Yarýný düþünen, kalmamýþ meðer,
Beldenin kadrini, bilmeyenler var.

Yeni fikir üretenler kalmamýþ,
Selam vermiþ, selamýný almamýþ,
Hatalara karþý, çýkan olmamýþ,
Bana ne fikrini, boylayanlar var.

Ümit gençlik, baþka ümit kalmadý,
Henüz gemi, dibe vurup dalmadý,
Ýyilikle, nasihatin olmadý,
Musibet ummanýn boylayanlar var.

Gençler siz uyanýn, zararý size,
Býrakýn ayrýmý, bakmayýn bize,
Ýnsan küfreder mi, baktýðý yüze,
Mutluluk kervanýn, bilmeyenler var.

Ýsa der ki, nasihatler biter mi,?
Bunca söylediðim, sözler yeter mi,?
Ateþ yanmýyorsa, duman tüter mi?
Ateþin harýný, bilmeyenler var..
48-Hayat,


Ölüm yakýn olur, belki de uzak,
Kurulmuþ buraya, bin türlü tuzak,
Hayýrlý ameller, deftere yazak,
Defterin þifresin, çözmeye geldik.

Dünya bir oyunla, oyalamaca,
Herkes ulaþamaz, burda amaca,
Kumaþýn satarlar, çarþý da kaça,
Dünya da hesabý, görmeye geldik.

Yolcu idik, bir gölge de dinlendik,
Bazen bir hiç olduk, bazen ünlendik,
Kabir denen, tahtsýz eve bünlendik,
Hepimiz bu yerden, göçmeye geldik.

Ezan ile namaz arasý hayat,
Müslüman san, inandý isen þayet,
Canýn çýkar, ömür biter nihayet,
Hepimiz bu yol da gitmeye geldik.
49-Kullarýn Cemine Halk Eyle bizi,

Ezanla uyanýp, namazla ölen,
Þefaat arayýp, mahþer de bulan,
Cennette cemalin, nurunu gören,
Kullarýn cemine halk eyle bizi.

Emrine amade, yollar da giden,
Verdiðin nimete, daim þükreden,
Belalar gelse de, her an sabreden,
Kullarýn cemine halk eyle bizi.

Nefisle þeytana, daim direnen,
Kul olmaya, layýkýyla bürünen,
Cennetlikler arasýn da görünen,
Kullarýn cemine halk eyle bizi.

Doðunca okunur, kulaða ezan,
Galüü bela dedik, ruhlar da ezel,
Kiramen kâtibin, yazgýyý yazan,
Yazýnýn hayrýna halk eyle bizi.
50-Ölüm,,

Ölüm gerçeðiyle her an baþ baþa,
Azrail bakmýyor, bedenle yaþa,
Karþý gelemeyiz emrine haþa,
Dünya meþakkatli tozlu bir yoldur,
Amel defterini sevapla doldur.
Ýstersen az yaþa istersen çokça,
Ahiri ölümdür geçmiyor akçe,
Huzura varýrsan defterin akça,
Cennette cemalin gösterir sana,
Gönlümüz püryandýr yaradan sana.
Rahmetin sonsuzdur budur ümidim,
Nerden geldim? , ben ne oldum? , ne idim? ,
Dünya iþleriyle boþa yoðruldum,
Üç þey var ya bizimle kabre varan,
Ýkisi dönüyor, amelin kalan.
Biri malýn, biri iyal birisi amel,
Öldün gittin, çoktan oldu dünya sana el,
Hayýr amel ancak sana uzanacak el,
Ýsa der ki boþ hayaller boþa kurmayýn,
Her kez birdir hiç kimseyi hakir görmeyin.
Ýsa Özyurt


Ölüm Ölüm Deðildir

Ölümü yaþadým ben,yaþarken öldüm kaç kez
Ölünce ölünmüyor, ölümdür cana merkez

Ceset geldiði yere,ruh manaya gidecek,
Ýnsana ölüm yokki,hayat devam edecek.

Doðumun öncesinde,biz bu alemde vardýk.
Hatýrlamak zor ama,baþka yerde yaþardýk.

Ölüm yok olmak demek,deðildir hakikaten,
Misafir deðilmiyiz? biz bu dünyada zaten.

Ölüm:Ölüm deðildir.Ölüm en büyük haber.
Göçeriz gerçek yurda,biz ölümle beraber.

Ölüm:Yeniden doðmak,hakikat alemine
Ya çileli bir hayat,yada mutluluk yine.

Ölüm:Güzel bir vuslat,dosta kavuþma günü.
Kâfire kara bir gün,müslümanýn düðünü.

Ölümle ölmeyiz biz,o gün yeni doðarýz,
Ölüm:Yokluk deðildir,ölümden sonra varýz.

Þehri Karakaya

Hatýram olsun....Tebriklerrrr
51-Sevdalýlar Anlatýr


Bir sevda masalý düþtü dilime,
Yazam dedim, birkaç satýr kelime,
Kalemi adlým da, hazýr elime,
Eskilerden, sevdalýlar anlatýr.

Yazý bilmez idik, mektup yazalým,
Bahar geldi, biraz gosdil kazalým,
Yollarda görüþtük, köylüm, güzelim,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Okul çýktý, yazmayý da öðrendik,
Sýra mahleplikte, türkü söylerdik,
Ormana gider de, odun eylerdik,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr,

Mektup yazdým ,aracýyla yolladým,
Sokak arasýn da, sevgi boyladým,
Seni sevdim diye, türkü söyledim,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Telefon nerdeydi, konuþmak için,
Ancak bayramlar da, görüþmek için,
Haber yolladýydým, buluþmak için,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Niþanlýlar, birbirinden kaçardý,
Kimse görmüyorsa, sevgi saçardý,
Benim yarim diye, yüzün açardý
Eskillerden sevdalýlar anlatýr.

Gelin olmuþ, yaþmak çekmiþ yüzüne,
Sergi sermiþ, dam üstünün düzüne,
Mani yazmýþ, bak düzüne düzüne,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Ara sýra, gizli gizli buluþtuk,
Bizde sizin gibi, kolay alýþtýk,
Bazen, ðerdah gecesinde tanýþtýk,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Görmek yasak imiþ, niþanlý olan,
Þimdi yalan oldu, hepisi yalan,
Hoþ bir seda kaldý, geride kalan,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Þimdi telefonun internetin var,
Alo dedin hemen karþýndadýr yar,
Ýstersen uzak ol sen diyar diyar,
Þimdilerde sevdalýlar anlatýr.

Ýsa der ki, anlattýðým yeter mi,
Bizim köyün, sevdalýsý biter mi,
Ateþ yanmayýnca, duman tüter mi,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.

Gençleri de, yiðit olur, mert olur,
Ayrý kalmak, yüreðimde dert olur,
Bizim orda, kýþ aylarý sert olur,
Eskilerden sevdalýlar anlatýr.
52-Ananýn Babanýn Hakký Ödenmez,



Ananýn babanýn hakký ödenmez,
Ölüp gider bir gün, bir daha gelmez,
Aklýselim olan, beddua almaz,
Bur da, garip garip haller oluyor.

Oðlum ,büyüsün de, çok ömür sürsün,
Kýzým, annesinin elini alsýn,
Allah’ýn emrini iyice bilsin,
Bur da, garip garip haller oluyor.

Doðurup ta, sokaklara salmadý,
Gece düzgün, uykulara dalmadý,
Büyümen de, kolaylýkla olmadý,
Bur da, garip garip haller oluyor.

Gün geldi, zamanlar ne çabuk geçti,
Onlar da, her þeyden elini çekti,
Ýhtiyarlýk iþte, belini büktü,
Bur da, gerip garip haller oluyor.

Sen de bakýyorsun, ama ne diye?
Eceli gelince ölecek diye,
Malý mülkü bana kalacak diye,
Bur da, garip garip haller oluyor.

Arada ki farký, iyi anla bak,
Böyle halk eylemiþ, bu âlemi hak,
Ana baba öldü boþ, kaldý tabak,
Bur da, garip garip haller oluyor.

Yaratan rýzasýn, almak istersen,
Anana babana, iyi bak insan,
Hakkýn da, rýzasý bundadýr bilsen,
Bur da, garip garip haller oluyor.
53-Sevmek mi? Sevilmek mi?



Severiz hem Allah’ý hem de Resulü,
Ýbadet ve taat ile eyler nüzulü,
Yeryüzünde her mahlûkat Allah’ýn nuru
Onun sevgilisi olmak bunun usulü.

Bir gün Hýzýr a.s Cuma namazý için camiye girer,
Safa oturur camii dolar namaz baþlar,
Ýmam hutbe okurken yanýndaki þahýs uyumaya baþlar,
—‘’Uyuma’’ diye onu uyarýr,
_’’Uyumuyorum’’, der
Adam ikinci sefer yine uyur,
—‘’Uyuma abdestin gidiyor’’ der Hýzýr as.
Þahýs,
—‘’Uyumuyorum’’ der.
Yine uyur
Üçüncü sefer Hýzýr a.s
_’’Uyuma’’ der,
Adam hýrslanýr,
_’’Bak! Benimle uðraþma; kalkar senin Hýzýr olduðunu herkese söylerim’’
Der.
Hýzýr a.s kendini tanýyan bu þahsý Allah’ý sevenler listesini bakar bulamaz.
Ve hakka nida eder
—Ya rab bu þahýs bu listede yok der
Yüce Allah
_’’Ben sana beni sevenlerin listesini verdim, benim sevdiklerimi deðil,
O þahýs sevdiklerim listesinde’’ der.
………………………………………………….
Ýþte böyle dostlar kýssadan hisse,
Yaratan yanýnda sökmüyor cüsse,
Aftan yaný bize rahmeti esse,
Onun sevgilisi olmak iþin asýlý,
Fazla söze ne hacet budur fasýlý.
54-Patatesler Odlumu

Bu þiir Kýzýlcýklar odlumu türküsünün Günebakan versiyonudur,

Patatesler odlumu,
Çuvallara doldu mu*?
Gönderdiðim kara lastik,
Ayaðýna odlumu.

Meal verin eline,
Sepet verin geline,
Elli kilo çuvalý
Kaldýrý verin belime

Gosdiller sökülüyor,
Çuvallar dikiliyor,
Alt kattaki odaya,
Ýstifi yapýlýyor,

Meal verin eline
Sepet verin geline
Elli kilo çuvalý
Kaldýrý verin belime

Kýyýya yaktým ataþ,
Haþlanmýþ gosdildir aþ,
Gürgen yapraðý sofram,
Yiyorum yavaþ yavaþ,

Nakarat

Aþurmada haþladým,
Üç yanýný taþladým,
Gosdil piþip yenirken,
Ben maniye baþladým,

Nakarat,

Kayada ot biter mi?
Söylediðim yeter mi?
Bizim köyün iþleri
Ölümden de beter mi?

Nakarat

Gosdil gömdüm sobaya
Baþladý patlamaya
Biraz sonra piþince
Giriþtim haplamaya

Nakarat

Çayý koyun bardaða
Biraz tuz koy tabaða
Tohumluk gosdilleri
Gömü verin topraða

Nakarat

Gosdil verin elime
Beyaz gosdil dilime
Bu kadar anlatmaya
Yeter bunca kelime


ALDI klevyeyi eline USTA OÐLU

BAKALIM NE SÖYLEDÝ

ÝMAM ÞEHRÝ



MANÝLER



Mani seni yazarým

Oyununu bozarým,

Bize efelik sökmez

Dudaðýný büzerim.



Domuz bahçeye girmiþ

Ýki zannettim birmiþ,

Gece gelir diyodum

Komþu günüzün görmüþ.



Tarhanayý buladým

Boðalceyi suladým

Atýn yularý kopmuþ

Tütün ipi uladým.



Ekin biçtim bayýrda,

Çok sevap var hayýrda,

Yeni bir eþþek aldým

Yayýlýyor çayýrda.



Üzüm yedim derede

Þifa çoktur terede

Bir inek boðürüyor ya

Bilemiyom nerede.



Tarlaya ektim yulaf

Sýcakta yaktý alaf

Üstünüze almayýn

Kimseye deðil bu laf.



Dayoðlu mani iþi nerden aklýna geldi yaaa...



Koyun güderim koyun

Yapmayýn bana oyun

Ben oyuna gelemem

Tamam mý kýllý boyun.



Dere tepe gezerim

Hileyi ben sezerim

Bana fazla takýlma

Sana türkü düzerim.



Balta sapladým balta

Sap düþtü getti alta

Ne sazanlar var ama

Bulamadým bir olta.



Fýrýn yaktým tütmüyo

Kafayýda ütmüyo,

Geldi kondu bir karga,

Pekte güzel ötmüyo.



Ahýra tütün astým

Yumuþatmaktýr kastým,

Ayaðýma bakmayýn

Galiba b..ka bastým.



Cýzanak tutu dana,

Tak etti gayri cana,

Kuyruðunu kaldýrmýþ,

Meydan okuyor bana.



Ýsa Hoca, Senin maniler kadar güzel deðil amma Antoloji sitesine ekle yinede....

Þehri Karakaya



Çakal çoktur saldýrýr,

Ele kötek aldýrýr,... Devamý

Ýyi söz nedir bilmez,

Tüylerini yoldurur..



Domuz tarlaya girmiþ,

Sütlü daruyu yemiþ,

Akýl yok ki anlasýn,

Kýrk yaþa nasýl ermiþ.



Hýnzýr yabani hayvan,

Pis tüylü sýrtý yayvan,

Gece beklemek gerek,

Yap tarlaya bir sayvan.



Ellezin iti vardý,

Vara yoða çokardý,

Þimdi þehirde bile,

Her yeri köpek sardý...



Þehri Karakaya

55-Arabam; Düldülüm, Benim.


ARABAMLA BENÝM ATIÞMAM

ALDI SAZI ELÝNE DÜLDÜL

Yetmiþ altý doðumluyum,
Araziye uyumluyum,
Ne yüklersen, çekmem demem,
Ben Ýsa dan sorumluyum.

Eski demen, küserim ha,
Selamý da, keserim ha,
Yollarýn da, eserim ha,
Ben Ýsa dan sorumluyum.

Motorum da, bin dört yüz dür,
Binek tipi, üstü düzdür,
Ne kadar översen azdýr,
Ben Ýsa-dan sorumluyum.

Adým reno, soyadým yok,
Çok çileler çektim ben, çok,
Övülmeye karýným, tok,
Ben Ýsa-dan sorumluyum.

Vah zavallým dertlenmiþ, bakalým Ýsa ne demiþ?

Emektarým, caným benim,
Tükenmeyen aným benim,
Taka tuka yaným benim,
Sen usta dan sorumlusun.

Odunumu çekenim sen,
Tütünümü dikenim sen,
Gosdilleri sökenim sen,
Sen usta dan sorumlusun,

Her yanýndan ses geliyor,
Daðý taþý hep eliyor,
Bazen görenler gülüyor,
Sen usta dan sorumlusun.

Nazikliðe hiç gelmezsin,
Benzini de, hiç sevmezsin,
Oto gaz dan, hiç dönmezsin,
Sen usta dan sorumlusun.

Çýkar gider, bayýr bacak,
Yaðlý deðil, kara kucak,
Taksi deðil, san ki uçak,
Sen usta dan sorumlusun.

Arabamýn, halleri bu,
Radyötörün, içtiði su,
Kirlendiyse, onu sen yu,
Sen usta dan sorumlusun.

Geçen gün, Hala oðlum, Adil metin söyle dedi;
-Bu araba çalýþýp gitmez de, senden korkusuna çalýþýp gidiyor,,

Halam oðlu, Adil Metin,
Dedi bana, bu çok çetin,
Bu hiç çalýþmaz da, lakin,
Senden korkup ta gidiyo.

Bazen çalýþmýyom diyo,
Baksana bu naz ediyo,
Kulaðýný çekince de,
Korkusuna hep ötüyo.

Gelelim bizim yeðen Süver Özyurt-a
--Hocam dedi, her þeye þiir yazýyorsun bu arabayada yazsana,,
ÝÞTE YAZDIM SENÝMÝ KIRAYIM….


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.