Ýnsanýz topraktanýz hep cennetten gelmiþiz
Âdemin can yoldaþý Havva’dýr senin adýn,
Akýlla, sevda ile, sevgiyle yükselmiþiz
Yaratýlýþ gereði Âdem özdeþtir kadýn.
Nezaketin sembolü, muhabbetin kaynaðý
Açýlmýþ güle benzer nazlý yârin yanaðý
Sevdiðine emanet yüce gönül konaðý
Mutluluðun çiçeði sadýk bir eþtir kadýn.
Kimi gurbette kalmýþ kiminin aklý sýla
Ana yarýsý teyze, baba kardeþi hala
Bu bir sevgi harmaný gelmez akla hayale
Abla, bacý gerçeði, seven kardeþtir kadýn.
Kol kanat geren odur, yavrularýn üstüne
Can katar erdem katar kardan beyaz sütüne
Cennet ayaðýndadýr bak Peygamber kültüne
Annelerin meleði baþlarda taçtýr kadýn.
Beyaz atlý prensler vurulmuþ güzeline
Herkes gýpta etmekte tel duvaklý geline
Ana baþta taç iken olur tonton bir nine
Ailenin bezeði doðan güneþtir kadýn.
Gönlü güzel olursa Hint’te Çin’de bulunmaz
Canýmýz cananýmýz, asla onsuz kalýnmaz
Âdem kadýnsýz olmaz, kadýna doyum olmaz
Kalplerde bin bir renkle açan çiçektir kadýn.
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.