Aðrý Daðý gibi maðrur baþýn eteklerinde ýslandý serçe kuþlarý toraman oðullar verdin Anadolu’ma göðçe gelinler sardýn göç yollarýna duvaksýz ellerinde büyüttün yosun tutan çocukluðumu bal kabaðýndan çýngýrak topraktan höllüktün tenime
Nemrutun kýzý fettan gelin üzüm gözlerinde tadýna bandýðým ince dantelalar iþledin yürek telinden baldýrý çýplak çocuklar sýraladýn ardýna her urbaya bin yama genzine týkandý soðan hýrçýn boranlar döküldü ayaza kesmiþ dallarýnda
Kadýným uzaksýn bana kendi terimden hiç olmazsa bir haber dilsiz baþýndan burada aðýr geçer günler yürek yangýným gurbet kuþlarý sökün tuttu ipek saçlarýndan portakal çiçekleri açtý gelmedin baldan tatlým
Kadýným parmaðýma kýymýk batsa tuz basarým donsa kalbimin damarlarý sýcaðýn yeter içime peki senin yokluðunu hangi fýrtýna dolduracak yüreðimden düþerken alýnyazýn yad ellerin olacak anla beni imkansýzým sevdamýn kýzýl karanfili anla ki buz baðlamasýn bana kilitli bedenin
08.03.2010
yeter mi anlatmaya kadýnlarý 8 Martlar onlar yüreðimizin incir çekirdeði hapsolmuþtur tenleri kalbimize ve ince sýzýlarýmýzdýr yürek terimizde……
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.