Gündüz gece fark etmez, Basýyoruz parasýný, Satýn alýyoruz sarýþýnýný,karasýný. Mal bizim ya, Güya,keyfimize bakýyoruz…
Yatarken baþýmýzýn tacý, Gönlümüzün sultaný. Uyandýðýmýzda,elimizin kiri, Deðersiz bir kaðýt parçasý. Sorgusuz sualsiz, Bir çýrpýda uçurumlardan atýyoruz...
Bir baldýrý çýplak görsek, dayanamayýz. Et deðil midir ki, atarýz hemen oltayý, Aramayýz ne yataðý ne de yorganý... Anadýr, bacýdýr edebiyatý yaparýz, Mangaldaki külü kimselere býrakmayýz...
Parasýný verenin elinde kalýr Zavallý fukara… Kocasý olmuþtur, koynundaki zorba... Hayat kadýnýdýr, hayatta yüzü gülmeyen...
Kadýn, hani baþ tacýydý… Cennet ayaklarý altýndaydý… Bu nasýl bir erkekliktir… Bu ne biçim bir dengesizlik… Aslýnda kendimizi kandýrýyoruz...
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 22.08.2008– Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.