Gökyüzü unutmuþ mavi giymeyi
Güneþin gidiþine verince aklýný
Karalara bürünmüþ en sevdiði rengi unutup
Sen gidince anladým, maviymiþ vuslatýn rengi
Meðer zormuþ sevdayý bulmak
Zormuþ, fýrtýnalý günlerde sevdalý kalabilmek
Sen bulutlarla süslenmiþ mavi gökyüzünü seyre dal
Ben tutsak akþamlarýn esaretinde olayým
Bütün yaþanýlanlarý unuttum
Dilinle yüreðimden vurup giderken
Kulaklarýmda çýnlýyor hala son sözlerin
Oysa dün þen kahkahalarýn gölgesinde uyumuþtuk
Þimdi ayaklarýma prangalar vurulmuþçasýna
Son sözlerinle vurduðun yerdeyim
Aþka dair, sana dair tüm bildiklerimi unuttum
Anladým ki, senle vuslat dünden kalan bir hayalmiþ
Gün kararýp akþam olurken, doðuyor yýldýzlar birer ikiþer
Oysa söndü içimde, sana dair büyüttüðüm umutlar
Karanlýkta kalmasýn diye söküp, gökyüzüne asacaðým
Aþkýmýzýn ebedi þahidi olarak kalsýnlar
Taþýyamadýk, aðýrdý, zor geldi
Kaçmaktý kolayý, kolay olaný seçtik
Nedensiz tükettik, çaresiz býraktýk
Ýlkbaharý yaþayacakken aþk
Biz aþktan kaçýp, sonbaharý yaþamayý seçtik.
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.