Simitçi

Þehrin taþ kaldýrýmlarýnda
Gün batmakta.
Yorgun yaralý gönlümü,
Almýþým koynumun en derine.
Soðuk rüzgar,
Kara gece vurmakta yüzüme.
Haydi yollar, götür sevdiðim yere.

Aðaçlar cadý süpürgesi gibi,
Sallýyor baþlarýný,
Bir kamçý þaklýyor yüzümde,
Þimþek dar ve çýkmaz sokaða vuruyor.
Gökten yaðmur deðil sanki,
Afet yaðýyor.

Köþeyi dönünce
Bir kara gölge
Sinmiþ kapý önüne
Küçük kara gözlerinde
Koca bir ümit, korku karýþýk bir hal.

Hýzlý adýmlarla geçtim,
Merhamet diyen vicdanýmýn sesini
Gömdüm ayak seslerimle,
Durmadým.
Yürüdüm
________yürüdüm üzerinden,
Ezdim zavallý iyiliði.
Üç beþ adým sürdü bu vahþet.
Bir adým
________bir adým
Adýn batsýn kör vicdan...
Döndüm geriye;
Ardýmda ezilen ben,
Hadi tut ellerimden
Kaldýr vurduðun yerden.

Küçük ellerinden tuttum.
Hadi küçüðüm,
Ben büyüdüm üç adýmda.
Anladým, sen küçük deðilsin;
Seni býrakýp giden zavallý
Kör insanlýk kadar.

Yürüdüm...
Yaðmur hýçkýrýklarýný tutmuþtu sanki,
Yürüdü aðýr aðýr bizimle.
Sýcak bir gülümseme,
Verdi küçüðüm,
Ben büyüdüm,
O yürüdü benimle.

(Mart 2010)


Sosyal Medyada Paylaşın: