Çırpınış

ve geldi gitme vakti
.
yapraklar dökülmeye baþladý bir bir
içsel sessizliðin
çýnlayan haykýrýþlarýyla
tutunamadan...zamana

uçuþurken sarsýcý çarpýþmalarla
savrulup uzaklara
baðlýlýðýndan emin ama
mecbur...hayata

kuruyup çatlayarak
karýþmak yokoluþlarýn kapýsýnda
çalmak ümidin
son çýrpýnýþlarýný...ýsrarla

korkularýn girdabýnda yüzleþirken
bir olmak topraðýn hükmüyle
karýþmak zamanýn hoyratlýðýna
yitip gitmek...hüsranla

kenetlenmek sevilerle
kutsamak an’ý geçmiþiyle
mucize buluþmayla
verilen hediye alýnmalýydý
yaþanan son deðil
ama

ilk’ti...
.
bu gitme deðil göçme vaktiydi

Merâl Özcan


Sosyal Medyada Paylaşın:

Merâl Özcan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Hayat Sana Teşekkür Ederim Efsunlu Aşk Kuytunun Kelâmı Sonsuz Bakış Hüzünlü Bir Katre Su Delil Bir Ses Çırpınış Doğum Gecenin Suskun Sesi