Bir Karışık Çorba

Bir çizgi,
Bir kelime,
Bir yazý, sayfalarca…

Bir parça müzik,
Bir ceket!
Bir gecede.
Bilmem ki nerde?

Bir çorap,
Bir ayakta.
Bir þiir üstüne,
Bir kalemde,
Kokusuz.

Bir araba,
Bir eski,
Bir yeni.
Sahi;
Eskimeyen neydi?

Bir masa,
Bir sandalye.
Bir odada.
Bir köþede.
Baþ baþa

Bir yeþil,
Bir mavi,
Bir ela,
…
Göz.
Üstelik bakan.
Hem de iki tane.

Bir yatakta.
Uzanmýþ boylu boyunca.
Ne bir pijama,
Ne de bir yorgan,
Býrak caným býrak.
Býrak o geceyi anlatma.

Bir soba,
Bazýsý gaz,
Bazýsý odun,
Bir de kömürlüden.
Isýtýyor ya…
Soba.

Bu ne biçim iðne?
Bu ne biçim düðme?
Ya bu ne biçim ceket böyle?
Gizli bir þey:
(‘’Sýkýntý’’)

Bazý karanlýk.
Bazý aydýnlýk.
Kâh gece,
Kâh gündüz.
Ne biçim bir yer burasý be!

Bir hastanede.
Bir oda. Sessizlik…
O da ne!
Kim bozdu bu sessizliði?
‘’Sus ulan baðýrma öyle.’’
Ýyi bir halt yediðini sanma,
Bu dünyaya gelmekle…

Bir sýnýf derste.
Bir hoca.
Bir tebeþir elinde, karatahtada.

Bir cadde boyunca,
Bazý otobüs,
Bazý taksi,
Bazý da diðerleri…
Bi de ‘’insan’’ aralarýnda.
Bir aðacýn altýnda.
Durakta,
Ya da bir masada.
Bir garip bu yollarda.
Acemi de üstelik.
Bazen da zavallý,
Bilmediði yollarda.

Bir fabrika,
Ýþçiler içinde.
Çalýþan.

Meyveler, sebzeler
Vesaire yiyecekler
Bir sürü kalabalýk,
Bir koþturmaca,
Bir yarýþ,
Bir kavga,
Pazarda.

Yok, etmek sonra;
Bir kelimede,
Bir yumrukta,
Bir nefeste,
Bir tetikte,
Öldürmek o biçim,
Dürüstlükten, yiðitlikten öte
Kalleþçe.

Bir denizde
Bilmem ki hangisi?
Fark eder mi?
Bir gemi üstünde,
Batsa ne olur?
Hadi caným sen-de
Saçmalama.

Biliyon mu?
Adam yolda giderken,
Ayaðý takýldý,
Düþtü öldü,

Bazý insanlar;
Kimi Manisa’da,
Kimi Bakýrköy’de.
Çok mu akýlsýzdý onlar,
Oraya girmeden önce.

Bir demli çay, yorgunluk üstüne,
Var mýdýr o içilenin üstüne.
Ayaklarýn uzanmýþ kanepede,
Gözlerin göremediðin yerlerde.

Bir balýk.
Ne fark eder hamsi olsa.
Yenmicek mi sonunda,
Kýzarmýþ tavada,
Bir de masada…
Üstelik sevdiðin de yanýnda,
Sus.
Bir kelime daha söyleme,
Öyle akþamlardan yana..

Bir yürek istiyor gönül.
Bir yürekte…
Bir yatakta bazen
Kalmaz ki geceler sabaha.
Durmadan döner dünya.
Kanma sakýn tüm bunlara...
Yalan gelir bir gün sana,
Ýnanmazsýn sonra.

Ne yaptýn,
Ne yazdýn diye sormayýn bana.
Belki biliyorsunuz siz de,
Ne belkisi,
Hem de ‘’bal gibi’’ biliyorsunuz bu çorbayý
Kokusu hep burnunuzda tüter.
Bilmez miyim kaç gecedir rüyalarýnýza giren,
Benim.
Hem yarýnda
Hem bugünde
Hem dünde,
Ben varým.
Ben yaþatýrým sizi.
Bazý güler, bazý aðlarsýnýz.
Bazý bir çiçekle mutluluðu duyar,
Yaþarsýnýz.

Ýzmir 30.01.1982 Cuma


Sosyal Medyada Paylaşın: