Ansýzýn terk etti beni,
En hüzünlü þiirimin,
En aðlamaklý dizesini,
Yazmamýþtým oysaki daha,
Ýçimden kopup gelen,
Aþk kývýlcýmlarýyla,
Sevdiðimin gönlünü tutuþturamadan,
Beni yalnýzlýðýn kucaðýna atýp,
Bir veda busesi vermeden,
Çekip gitti sessizce...
Ýlham yaðmurlarýný,
Gönlümün duygu tarlalarýna yaðdýrýp,
Büyülü kelimeler yetiþtirecektik oysa,
Kalplerde aþký filizlendirecektik,
Buram buram mutluluk kokan,
Seni seviyorum çiçekleri açacaktý,
Aþýklarýn ýslak dudaklarýnda,
Söz vermiþti ama tutmadý,
Göçtü uzak diyarlara...
Þimdi kalemim yetim kaldý,
Kaðýdýmýn gözü yaþlý,
Mürekkep desen rengi solmuþ,
Gözü camda kapýda seni bekliyor...
Artýk baþka gönüllerin duygu tarlalarýna,
Ýlham yaðmurlarý yaðdýrýyor olsanda,
Ben yinede umut gazetesinin,
Sarý sayfalarýna ilan verdim,
Belki dönersin ümidiyle,
Ýlham perimi kaybettim hükümsüzdür yazdýrdým,
Benden baþkasýnýn olamayasýn diye,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.