ÇOCUKLARINDIR ASLINDA
Aslýnda hepimizin elleri kan kokuyor
Üstelik
En çok çocuklarýn sýrtýna vurduk hançeri
Ýnsan tiksinir
Umutlara gem vurmadan yaþamaya dair sözlere
Daðýlmýþ her dermana
Daðýtýlmýþ ecel kokulu fermana
Çünkü
Hýçkýran çocuk düþlerinde
Bütün gökler kül renginde,
Bütün kuþlar böðründen kurþunlanmýþtýr.
Geçmiþ asýrlarýn antik tortularýndan süzülen
Marazi bir gülümsemedir zaman
Efsunlu kahramanlarýn büyülü bakýþlarýndan dökülür
Mecazi sözler diye ferahlatan
Bütün toprak kirlenir riyadan
Çocuklarýn tetiklenir içi.
Ýnsan tiksinir
Bütün mukaddes sözler
Ar damarlarý çatlamýþ hemcinslerin dilinde
Kutlu yarýnlara büyük muþtular
Büyük ordular kurulur yeniden
Önce süvariler doludizgin þehirlerde
Çocuklarýn yüreklerinde aðýzlarý.
Çünkü
Terk edilmiþ çocuk gülüþlerinde
Bütün yüzlerde arsýz bir maske
Bütün sözler yedi kocadan artýktýr.
Aslýnda hepimizin elleri can alýyor
Üstelik
En çok çocuklarýn Azrail’i deðil miyiz hepimiz?
Ýnsan tüketir
Tekrarlanan kelimelerde çürü r hayatlar
Kadýn ya da erkeðin dokunuþuyla baþlar
Kaynaklar kurur,dallar budanýr
Bir tek aþktýr baki sanýlan
Çocuklarýndýr aslýnda satýn alýnan
Ýnsan tüketir
Ýzmarit toplayan gençliði sallanýr duvar dibinde
Eskitilmiþ ne kadar heves varsa doluþur
Sadakate en fazla onlar ihtiyaç duyarken hanede
Günübirlik dizilere meze olur yalnýzlýklar
Bir tek nefistir merkez sanýlan
Oysa çocuklardýr hep gölgede asýlan
Çünkü
Umursanmayan her çocuk dünyasýnda
Büyük sarsýntýlar, kasýrgalar uyanýr
Bütün haritalar yeniden þekillenir.
SÝNAN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.