Aðlamak var aslýnda
Sözlerinle ölmek var
Herþeyde varolan sen
Varlýðýnla ölense tek ben olmaktan çekinemezken
...Ben hep yok oluþlarýmý izledim
Sense hep seviyordum dedin
Ama yetmedi beni geri getiremedi
Olur ya bir gün kendim gelirim
Olur ya..yokluk çeken yanlýzlýðýmla gelirim
Birde ölüm varya...onunla haber gönderirim
Ýsmim karanlýðýn sesi olsaydý;
Ve sen hep yanýmda gizli kalsaydýn
Seni yokluðunda varmýþ gibi yaþasaydým
Þimdi ben soðuk yatakda deðil
Senin hançerli gözlerinde uyumakta olacaktým
Bazen kýzmýþ olabilirim kendime
’Neden’o yanýmda yok diye
Cevaplýyorum bazen sorularýmý
Ama ne yazýk O bambaþka sevdalarda geziniyor
Ve beni hiç bir zaman sevmiyor
Bense hala onun için öldüðüme kýzmýyorum
Ve inan bana’Seni nasýl sevdiðimi ben bile akýl erdiremiyorum’
ÖZLEM GÖÇ ÇýlgýnÞair
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.