Kara bulutlarý üzerime hüzün diye yükledi hayat Sevdiklerim huzur vermiyor bana Yalanlarla dolu bir dünyayý kim ister ki yaþamak Sevgisiz geçen dakikalardan,günlerden almýyorum hiçbir tat. Yaþamak fiilinden sonra gelir sevmek Her yaðmurun ardýndan gökkuþaðý çýkarabilmektir marifet Mutlu olmak için yaþamayýda,sevmeyide katýksýz bilmek gerek Yýkýlan duvarlarýmý aþýyorum,yeni mutluluklara aðlar örüyorum Düþtükçe her yeni gün dahada güçleniyorum,ama insanlara güvenemiyorum... Kendime dersler çýkarýyorum her yitiriþlerimde Kabullendim artýk hayat benim çözemediðim bir bilmece. Etrafýmdaki herkes takmýþ bir maske.nasýl güveniyim sizce?
Sosyal Medyada Paylaşın:
sudamlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.