Sensizlik yaþamak mý ölmek mi bilmiyorum Anýlarý kalbime kendi elimle gömdüm Hayat labirent dolu yolumu bulamadým Hayalleri maziye kendi elimle gömdüm
Mehtap ve yakamozlar artýk anlamýnýz yok Martýlar çýðrýþmayýn bu gece efkarým çok Yunuslar matemimde benimle aðlýyor gök Ruhumu ummanlara kendi elimle gömdüm
Yaþam sevincim soldu hayat beni çok yordu Gönül kalem saðlamdý sandým yýkamaz ordu Volkan gibi yüreðim alev almýþ bir kordu Gönlümü susuz çöle kendi elimle gömdüm
Her zaman bulutludur hüzün akar gözümden Acý ile yoðrulmuþ bal damlamaz özümden Kararýmý vermiþim dönmem asla sözümden Beni ben mezarýma kendi elimle gömdüm
NÝLMAVÝSÝ_________4.MART.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.