PENCEREMDEKİ DÜNYA

PENCEREMDEKÝ DÜNYA

Pencerem caddenin sonuna bakýyor,
Geçen herkesi görebiliyorum baktýðýmda.
Yaðmurlu günleri nedense hiç sevmiyorum,
Þemsiyeler gizliyor bir çok þeyi
Islak topraðýn mis kokusau da
Anýlarýmý tazeliyor biliyorum...
Rüzgârda varsa eðer hem üzülüyor,
Hem de gülüyorum.
Birazdan yaðmur duracak inanýn
Güneþ her yeri ýsýtacak tâ yýllar öncesinin,
Soðukluðuna kadar.
Hatýralar birer birer canlanacak
Yada kavrulacak yok olucak.
Ýþte ben yine penceremden uzaklara dalýp,
Gideceðim uçsuz bucaksýz yollarda kaybolacaðým.
Dur diyen olacak mý acaba?
Yada caddeler boþ mu kalacak?
Gören tanýyan bile olmayacak
Yýllar beni deðiþmiþ bulacak.
Pencerem hiç kapanmayacak
Evet.hep açýk kalacak
Beklediðim beni bu penceremden
Tanýyacak ve bulacak
Umudum,hayallerim bitmeyecek
Hep konuþulacak,bayram yeri olucak
Biliyorum ben seni penceremden
Hep bekliyor olacaðým.
Penceremin önü yarýya kadar karlarla kaplandý
Kardan adam yapan çok büyük yapmýþ
Her yeri kaplýyor göremiyorum
Kaptýrýyorum kendimi,karý kürüyeyim de
Yollar açýlsýn diye.
Güneþ açtý,üzüntüme dayanamadý
Karlar eridi gitti,bereket oldu taþtý
Nice dört mevsim geçirdim penceremin önünde.
Dondurma,erik,çilek,kavun,karpuz derken
Ýþte ben yine penceremde seni bekliyor olacaðým.
Yollarýn kaldýrýmlarýnýn taþlarý deðiþti
Kocaman ,kocaman palmiye aðaçlarý dikildi
Ama benim pencerem yine caddeyi görüyor
Ve ayný düþlerle umutla bekliyor.
Penceremin þekli ayný,ayný renkte
Hiç deðiþmedi ve caddenin sonuna bakýyor,
Caddenin sonuna bakýyor...
Sunay CIBIROÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: