Anlayamazsýn sen. Gündüzleri neden sustuðumu. Bu yüzden geceleri, Söylüyorum seni sevdiðimi. Bir merminin açacaðý yara gibi derin, Hançer yarasý kadar büyük, Yüreðimdeki yük.
Anlayamazsýn sen. Kimse yaþamýyor beni. Korkularým benimle kalýyor. Iþýklarý söndürmeyin, Karanlýktan korkarým . Cesaretimi yitirdiðim gün, Mahkumiyetimi yaþarým.
Anlayamazsýn sen. Hercai yusufçuklarýn, Meyhanesidir ,rakýlar,þaraplar... Ben gibi þerefine Kaç kadeh kaldýracaklar ???
Anlayamazsýn sen. Ey ela gözlü yar. Hicraný,hüznü yüreðimde yaþatan. Yazýk ki benim sevdiðim gibi, Sen hiç sevmemiþsin.
Küskünüm güllere,nerðizlere , sen kokacaklar. Yoksun iþte... Bu dünyada Beni anlayacak adam yok. Sende Anlayamazsan, Anlayamazsýn...!
ESÝN ÇEVÝKOÐLU...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozgurluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.