BİR KÖY DÜŞLÜYORUM
Ormanla çevrili tüm yamaçlarý,
Uçsuz bucaksýz meþe aðaçlarý,
Berrak, klorsuz, soðuk pýnarlarý,
Þifa daðýtan bir köy düþlüyorum…
Kayýn aðacýndan evin kapýsý,
Oyma motifli tavan kaplamasý,
Ne laminant, ne pvc kimyasý,
Doðal yapýlý bir köy düþlüyorum…
Derelerde þýrýl þýrýl su sesi,
Serçe, sakayla bülbülün ötmesi,
Büyüler bu orkestra herkesi,
Musiki sunan bir köy düþlüyorum…
Çorap ören, torun bakan nineler,
Kilime duyguyu katan gelinler,
Sevdasýný yüreðine yazan yiðitler,
Telli duvaklý bir köy düþlüyorum…
Sofrasýnda sýcak tandýr ekmeði,
Karakovan balý, ceviz çöreði,
Tadý damakta kalan çökeleði,
Doðal gýdalý bir köy düþlüyorum…
Yoruldum artýk kentin stresinden,
Egzos kokulu kirli nefesinden,
Beton yýðýný demir kafesinden,
Huzur bahþeden bir köy düþlüyorum...
01.09.2008
Þahin KARATAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.