Dost Dayağı
Kimi, ekmek diye mideye derman ararken,
Kimi, yama diye bedene ferman ararken
Herkesin noksaný duasýydý, öyle gördü beni
Ben en çok dayaðý dostlardan yedim dostlar!
Biri lokma ol diye dövdü, diðeri yama diye,
Biri nakit ol dedi dövdü, diðeri senet diye,
Biri iþimsin dedi dövdü, diðeri sevdiðim diye,
Ben en çok dayaðý dostlardan yedim dostlar!
Konuþtum dövdüler, sustum yine dövdüler,
Ýþine gelince övdüler, gelmeyince sövdüler,
Kiminde sevip yaþattý, kiminde öldürdüler,
Ben en çok dayaðý dostlardan yedim dostlar!
Aðlarken gizlice sýzladý içim, ama güldü dýþým
Aðlarken görünmemek adetimdi, oldu iþim
Sýzýlar hem dert hem de derman oldu bana,
Ben en çok dayaðý dostlardan yedim dostlar!
Kimse bilmedi halimi, göremedi kimse beni
Bir can var ki o hariç, O’da bildirmedi kendini
Ben farkýnda deðilken O’ydu içiren aþk þarabý
Ben en çok dayaðý dostlardan yedim dostlar!
O’ydu dost dediðim döven, O ki benden içeri
Girmediki çiksýn benden, çýkmadý ki girsin içeri
Uzak kalýrsan döver, bilip yaklaþsan yine döver
Ben en çok dayaðý dostlardan yedim dostlar!
Kiminde bana arkadaþ, kimi de dost oldu övdü
Kiminde yabancýydý, kimi de sevgili oldu dövdü
Sevildim mi dövüldüm mü bilemedim þaþýrdým
Ben daima dayaðý O dosttan yedim dostlar!
Ben bütün dayaðý kendimden yedim dostlar!
Almuti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.