O gün geldi ve gerçek bugün ortaya çýktý. O esrarlý bakýþlarda ki maskesi düþtü. Üzülmek mi murâdýn, bugün alný açýktý. Bugün þemsiyesiz, mâvi kürksüz yürümüþtü.
Sevilmekte nasipmiþ bu yaðmurlu hayatta, Güneþ görse garipler, hafif puslu bakarlar. Evet, herþeyi gerçek sanýrdým bu vasatta, Aþk uðruna sâhilde sevdâyý yakarlar.
Güzellik diye birþey mi varmýþ, hani nerde? Utanmaz mý güzeller, bulan var mý teselli? Meðer baþkasý varmýþ, yeþil yanan fenerde?
Umûdun bitecek, gözlerin yâri ararsa, Aransýn, bu seferlikte yârin seni bulsun. Umursar mý ateþler, melek yüzlü kararsa? Vezni: mefâîlü/feûlün/mefâîlü/feûlün Sosyal Medyada Paylaşın:
murattegin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.