Anlamsýz bir hüzün var içimde Sonbaharda sararan yaprak gibiyim... Yerlere dökülmüþ ayak altýndayým.. Savrulmaktayým sanki rüzgarlarda ordan oraya Aðacým yapraklarýný dökmüþ bugünden umutsuz Ýlkbaharýn gelmesini bekleyen bir aðaç Yolcuyum bitmiyeceðini bile bile bu yoldan vazgeçmeyen Mecnunum çöllerde aþk uðruna Bir dað baþýnda batan günüm; yarýným meçhul Belki varým belki yokum Yalnýzlýðýn ta kendisiyim; Mahþeri kalabalýðýn tam ortasýnda Bir nehir gibiyim nerden gelip nereye aktýðý belli olmayan Türküyüm aðýzdan aðýza dolaþan Aþk makamýnda yazýlmýþ bir türkü... Geceyim;yakamoz aydýnlatýr beni Hasretim vuslat nedir bilmem Karanlýðým;ýþýk düþmaným Ve ben senim sen bile farkýnda deðilsin... Sosyal Medyada Paylaşın:
edebiYAT21 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.