Bir parkta oturmuþ Kendimi dinliyordum Issýz denizimde Kaðýttan yaptýðým Gemilerimi yüzdürüyor Ve batýrýyordum kendi ellerimle, Çünki, Hepsi kaðýttandý Islanacaklar diyordum Neye yarar Islandýkdan sonra Yüzemedikden sonra diyordum.
Bir bankta oturmuþ Kendimi dinliyordum Issýz denizimde Yanýmda yer vardý Adedini bilmek istemediðim Çok geçmedi Kulaðýmda konuþma sesleri Yaþam savaþý þikayetleri Aslýnda zor sanattý Yaþama direnme Biliyor fakat susuyordum.
Sonra serçe kuþlarý geldiler Ve ben Bankta oturmuþ Serçelerin ekmek kavgasýný seyrediyordum Güneþin gülen yüzüyle Ve, Hayata baðlanmýþlýðýmla.
Park çiçek kokularýyla Naðme naðme daðýtýrken kendisini Ben kendi denizimde Kaðýttan yaptýðým gemileri yüzdürüyor Islanýnca batýrýyordum Neye yarar ýslandýkdan sonra Yüzemedikden sonra diyordum.
Canan Ereren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Ereren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.