yýllar geçsin ki,
tecrübeler ses versin..
Ýnsan kemale ersin..
kötüye söz çok,
iyiye güzele, affedersin…
gönül dostluðu,kýtlýklarda derman,
meydan,çýkarcýlara olmuþ harman…
insan,düþene ne yoz muþ…
birinin aczi yeti, ötekine kozmuþ...
Keþke’lerimle yoðruldum,
hamdým piþtim…
Kýzgýn ütülerle, doðruldum…
Sistem zalim,güçsüz hiçtim..
Dürüstlük primi,kapýlardan kovuldum...
uyandým tak diye,
paylaþmak, hikaye…
boþa yakýnmak mýþ,
artýk anladým..
dert anlatmýþ,artýk yok,
kahrý içime attým…
kendim yandým,kavruldum…
hoþ sözlere, karným tok,
riyakar gülüþlerle, çok savruldum…
hak yiyiciye, kabustum…
ok gibi deldi dilleri,
istedim,yumuldu elleri...
gönül bezgin..
karabasan vadisine sis indi…
Zombiler dolu dizgin,
siyah atlarýna bindi..
varsa,sustum…
amma,vampir perileri,
kokumu tez aldý…
dudaklarým çatladý,
avuçlarýma kan kustum…
el elin derdini,dinler aval aval,
medete arka yok, varsa,badem gözün,
dinle,hoca dan martaval..
cürümün sinek, boynuzun da öküzün,
paylaþmak mý, hoþ sesli kaval…
Mar.10-