Yürüyorum saat dokuz buçuk Sessiz bahçeli sokaklarýnda akþamýn karanlýðýnda yürüyorum.. Ara ara sokak lambalarý yüzüme vuruyor Yalnýzlýðýmý yarýp beni bana getiriyor Gözlerimde dört damla yaþ... AÐLIYORUM... Çünkü yürüyorum Senden uzaklaþýrcasýna yürüyorum Biliyorum sen benim deðilsin... Burnuma,caddeye çökmüþ,kebap kokularý gelirken, Karþýdan karþýya geçerken biliyorum Biliyorum hiç benim olmayacaðýný Biliyorum nefesin nefesimde olmayacak Biliyorum tenin benim hiç olmayacak BÝLÝYORUM... Süzülüyorum bir ruh gibi, Akýyorum zaman gibi, Çizgi çizgi oluyorum yüzündekiler gibi... Ama yine de yürüyorum... Adýmlarým birbirine giriyor Herkes bana bakýyor da içimdeki acýyý görüyor sanýyorum Umrumda olmadan yürüyorum bahçeli sokaklarýnda Bir güz akþamýnda... Sosyal Medyada Paylaşın:
Berika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.