Gün, gününü gün edenlerin esiri olmuþ Ýnsanlýðýn insanlýðý kurumuþ, yok olmuþ Ne kadar anlatýrsan anlat, hak gerçekleri Çýkar için katlediyor masum çiçekleri.
Çok denedim, çok aradým mutlak hakikati Hep üstünü örtüp, saptýrdýlar hakikati Saðý solu bir, imanlý imansýz olmuþ pir Ýþine geldiði kadarý anlýyor bu pir.
Karýþmam artýk, baþkasýnýn muðlâk iþine Ben özümden öz vermem; lütfen, çek git iþine Bana ne, senin toplumsal takýntýlarýndan Tek taþ dahi istemem, pis yýkýntýlarýndan.
Önyargý illeti sarmýþ körpe bedenleri Koyun sürüleri, izler önde gidenleri Lanet olsun, her yol mubah diyen duyarsýza Ýbret olsun, maymuna çanak tutan arsýza. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.