ÜMİT GONCALARI
Þartlar mutluluða el vermiyorsa,
Gitme kal desen de çeker giderim.
Ümit goncalarý gül vermiyorsa,
Kökünü elimle söker giderim.
Deðdirmem üstüne hazan yelini,
Örgüsü okþasýn ince belini,
Sarý saçlarýnýn her bir telini,
Gönül kirmen’imde büker giderim
Aþkýn dergahýndan kovulsam bile,
Yeþil gözlerinde boðulsam bile..
Üzülme adýný düþürmem dile,
Belki de kahrýnla çöker giderim.
Hiç belli olur mu bu dünya hali,
Taþýyamaz isem bunca vebali..
Namludan fýrlayan kurþun misali,
Kayadan kayaya seker giderim.
Meramým aþtýðý anda maksadý,
Neyime dünyanýn malý, masadý,
“Bir baþka bahara..” derim hasadý,
Sevdamý topraða eker giderim.
Bir gün kýymetimi anlayacaksýn,
Sen beni o gün çok arayacaksýn..
Artýk kibriti kim çakarsa çaksýn,
Geçmiþe bir benzin döker giderim.
Sen yine de, eðme maðrur baþýný,
Yeter ki çatma sen hilâl kaþýný,
YAÞ der; ellerimle mezar taþýný,
Kendi baþucuma diker giderim.
16.04.2007
Mehmet Yaþ
Þair / Þarký sözü yazarý
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 541 261 85 84
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.