Gidiyorum !

Seni düþündüm, bir sonbahar sabahýnda
Seni düþündüm, elim telefonumda
Öyle çaresiz, yorgun, bitkin ...
Arayamam.
Uzak yollarda hayalin,
Ellerin sýcak deðil bana,
Ve uzatsan tutamayacak kadar uzaktayým sana.
Seviyorum...

Kendimi düþündüm, bir savaþ kalabalýðýnda.
Kendimi düþündüm parmaklarým saçlarýmýn arasýnda
Öyle öfkeli, nefret dolu, aþk dolu...
Arayamam.
Söylemeye, konuþmaya yok cesaretim,
Yoksa açmazsan diye mi korkuyorum?
Konuþmayýp dinlesem diyorum sonra?
’ Gizli numaradan çaðrý kabul etmiyor ’
Özlüyorum...

Bizi düþünüyorum sonra,
Yazýlmamýþ kitaplarda, þarkýlarda, þiirlerde ...
Seni anlatacak kadar güzelini okumadým daha satýrlarda,
Kimse mecburi vazgeçilmiþlik yaþamamýþ gibi geliyor bana.
En çok bu gece aðlatýyor beni yaþanmamýþlýklar,
En çok bu gece dokunuyor bana yaptýklarým.
Artýk biliyorum: Bitti büyün hikaye.
Gelmeyeceksin, gelsen göremeyeceksin.

Seviyorum, özlüyorum,
Vazgeçtim, gidiyorum ...


Sosyal Medyada Paylaşın: