sen uzaklarda yaþarken ben her zaman oturduðumuz çay bahçesinde sensizliðin hüznünü yaþayacaðým
uzaklarý düþleyeceðim sanki sen varmýþ gibi iki kiþilik çay ýsmarlayacaðým
yarýn pazar sahaflar çarþýsýna gideðim belki bir kitap alýrým senin içim klasik mi olur? modern mi? ama biz klasik kitap severiz en iyisi ben klasik alayým unutulmasýn bir köþede tozlu ve hüzünlü birkaç sayfa okur en iyisi sana postalarým
belki tren garýna giderim yolculara bakarým bilirim sen olmaycaksýn yolcularý arasýnda sokalara caddelere çýkarým akþamýn sessiz saatlerinde seni düþünürüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnıztepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.