ey gamlý tasalý bulut; yine baþýný alýp gidiyorsun uzaklara ,kimbilir nereye býrakacaksýn saðnaðýný? her sabah görürdüm onu, baþýnda eski kasket,ayaðýnda çarýk yüzü sarkýk,omuzlarý düþük elinde simit açlýðýný yatýþtýrmak belki de derdi... durmadan yürürdü tek baþýna, geçenlerde yine gördüm onu yýkýlmýýþ bitmiþ bir hali vardý yüreðimi kanattý için için aðlýyordu, sanki dünyadan kopmuþ gibiydi, yanýna gittim derdini sordum baþýný önüne eðdi boðazýna düðümlendi ,sözcükler konuþamadý bir daha göremedim onu, zavallý baþýný alýp gitmiþ ,çok uzaklara... oysa insan ayný insan, bulut ayný bulut, herþeyi unutturur belki, gökkuþaðý denilen bir anlýk umut .....
sair dostum,arkadaþým arap kurt’un katkýlarýndan dolayý teþekkürlerimi yolluyorum.....
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.