Ne söylesem bilmeyeceksin!

Hicran yine kalbime sessizce akan
Gönlümü iklimlerin hasretiyle sabýrda buluþturan can
Dilim lal oldu muvazenem fevkalade yordu söyler misin bana ne oldu
Nasýl bir iksirdir yarabbi kalbimi sürurun sessizliðinde letafetiyle esinle buluþturdu

Yüreðim yangýnlar yaþar sükûtla
Damarlarýmda akan kan hesaplaþýyor ruhumun nidasýyla
Kalbim mahzun hissiyatým mahkûm melalim neden bu kadar býçkýmdýr
Avare gezen bu gönlüme durma söyle niçin dargýn dalgalar sinemde þimdi akýn akýn

Nereye baksam boynum büküktür
Kalbimde manalaþan hakikat ne meþakkatli bir yüktür
Ne akýl kar ediyor ne irade keyfiyete eriþiyor halin solgunluðu evet diyor
Kim melalin sancýnda ikamet ediyor aþk feyziyle ruhuma refakat edip asudeleþiyor

Ey kari hissiyatýný gizleme söyle
Artýk ne kadar ibret alýnmasý mevcut ise þu fakirliðimde
Feda oldum yârin edebi hassasiyetine naifliðinde ki nezakete fevkalade
Ne yazsam dilin döndüðü kadar anlatsam kalbi aðýtlarýmý þevkle akýtsam yetmez

Yaþamak nefes almak deðildir
Niteliðe ulaþmak aklýn bilginin mukayesesinde gayrettir
Þevk niye zarurettir merak gerekçeleriyle sevktir insan ihsanýyla fevktir
Aþk kul için elzem olan hasrettir sürur onunla keyfiyettir manalaþmak ise demdir

Halimi hasat eðlediðim kelimeler
Elbette ki maziden derlemelerle kariler için mukayesedir
Kim ne kadarýný bilir terk edilenler ati için yeis içinde beklemektedir bilinir
Divan hesabýn son kalesidir kul olmak nasip iþidir ihlâsý kuþanmak kalbin sesidir

Vicdaným atin için hicrana eþiktir
Ýradem zafiyetlerimle bedelleþen fevktir aklým idraktir
Kim ne vakit bahtýna ram olacak bir ülfettir fazilet muhayyilem için þevktir
Dalgýnlaþan o gözler sessizliðin nidasýnda çýnlayan özler aþk için hasreti demlerler

Aþk edebin zarifliðin ahengidir
Ruh bunun müptelasý için bahþedilen süruru güzelliktir
Kim ne kadar bu hakikatin mealine eriþir ve bir o kadarda anlamak için seziþtir
Ýþte bu manada yaþamak niteliktir mücadele bu uðurda gaza edilir ölüm bizimledir


Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: