Um
Her yara kabuk tutmaz – Umut Bulut
Umut bulut
Her yara kabuk tutmaz – Umut Bulut
‘Tenha gecelerde beni eyler müteselli
Baykuþ sesini bülbülü þeydaya deðiþmem’
dedi ve gitti Kazancý Bedih
Oysa þimdi ne tenha gece kaldý ne baykuþ sesi
Ölen öldüðüyle kaldý iþte biz aldýðýmýz yarayla
Duvarlar deðil kanattýðým kendi yumruklarým
Alkýþ tutmamak için sýktýðým bu kendi yumruklarým
Adý konulmamýþtýr
Ýçinize yumruk gibi oturan bir þey iþte
Ciðer kan damlatýr ya ayný onun gibi
Kýrýk bir hayattýr yaþadýðýnýz bölük pörçük paramparça
Dedik ya kabuk tutmaz, bu yara kabuk tutmaz
Baþýna bir hal gelir kimseye diyemezsin
Her biri bir býçak sallar yaraya
Þimdi hiç birini affetmiyor, kendi kenarýma çekiliyorum dersin
Yarýp geçemezsin geceyi
Boþ ver ihtiyar boþ ver kanasýn kanamadan boþalmaz ya bu zehir
Yaralý yanlarýný toplayýp kaçmaz deli
Gider üstüne üstüne inatla ve iþtahla
Buz yakar, ateþ üþütür, diken deðil gül kanatýr deliyi
Deliler hep sevdiðinden konuþur
Deli sevdiðinden konuþtukça yarasý kabuk tutmaz
Ýnsanýz ya ‘bir damla kan bin endiþe’ demiþ eski bir þair
Bazýsý kanar, kanatýr,
Ýçimize attýðýmýz her yara kabuk tutmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.