Ýçinden etrafý pulluk bir köy kahvesi geçer tamahkar eþrafýndan bir fukara geçer iskelet gibi ücra bir mezranýn kül bezem yollarý geçer tekrar edersin ayný þarkýnýn nakarat yerlerini hüzzam tutuþur eline koluna afaki masada içli bir karafaki mevsim nisan, aylardan hazan gözün dolar bazen papatyalarý ezense çýplak ayaklarýn ve ilk sen anlardýn yaðmurun yaðdýðýný sonra toprak sonra korkardýk gök gürültüsünden üzülme geçer içinden üzeri safi mavi bir göl tutulmasý geçer saat oradan buraya kadar bir hayli geçer akþamsýz bir uyku haliyle geçer hayali geçer aslý þuracýkta iken tekrar edersin ayný þarkýnýn nakarat yerlerini bir ýslýk dudaðýna biri ýslak göz ardýna çok duramazsýn çeker gidersin… iyi de sende deðilsen eðer kim bu yalnýzlýk?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fosforlu Devriye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.