Bu sýkýntýlý floþ tarlasýnda yapayalnýzken Eski tezgâhlarda dokuduðum saçak desenlerine Iþýltýlý ipek gözlerini çizmiþtim Sevgilim acýlarla dolu þiirler ezberimde
Döndükçe gres yaðýný ezen diþliler gibi Ýncecik dudaklarýn da her gece Korunmasýz dudaklarýmý ezsin isterdim Hiç düþmesem bile aklýna Paylaþýlan bir sevginin sevincini duyarak Yine de senin uzak ve titreyen Soðuk yataðýnda üþüyen yüreðini Sonsuza kadar tutuþturmak isterdim
Kimse bilmiyor her makara deðiþiminde Yanlýþ renkler taktýðýmý tahta caðarlýða Yeþil yerine mavi örneðin Aklýma sen gelince apansýz Ve iþsiz kaldýðýnda solgun yüzüne yazýlan Zayýflamýþ umarsýz
Kimse bilmiyor nasýl dokunur Bu alýmlý bu pahalý desenler Denize bakan varsýl yalýlarýn Lüks otellerin kadife perdelerini süsleyen Sabahlara kadar bir denizkýzýnýn Saçlarýyla dokuduðu Gece vardiyalarýnýn bedeli Hiç ödenmemiþ emeðimce soylu
Seni düþleyebilmek Terlemiþ tezgâhlar halden bilip sustuðunda Uzak yollardan dönen Yorgun doru atlar gibi Anlatabilmek seni Þu çýkrýðý döndüren mumlu ipliði Deðiþtirmek kadar kolay deðil Kimseler olmasa da yanýmda Sana "sevgilim" diyebilmek de Bir çiçeðe su vermek kadar Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanbuyukcebeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.