Ne cehenemden korkmuþ, ne de cennet ummuþum Ezelde uykuya dalmýþ, burda kendimi bulmuþum, Renkten renge dolaþýp renksizliði ararken, Meðer ben kendi kendimin kanadýný yolmuþum.
Ezelde bilirdim herþeyi ama burda unutmuþum, Her dilde nara ben, her mýzraba ud muþum, Kendimden bilirken kainatýn hünerini, Yol boyunda yetiþen boynu bükük otmuþum Almuti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Almuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.