Gece bitmek üzere Þafaðýn sökme vakti Belki uykusuzluk Belki tembellik Bilmem ne sendromu de Ama seviyorum bu saatleri.
Seviyorum bu saatleri Yoruluyorum gün boyu rol yapmaktan Þefkatli, müþfik bir baba Dost canlýsý arkadaþ Ýyi bir komþu, iyi bir akraba Çýkartýyorum kostümlerimi Kendim oluyorum en azýndan.
Gece örtü bir yerde Gece kalkan Korkularýmýz, endiþelerimiz Hayal kýrýklýklarý bir yandan Dalga dalga yürürken üstümüze Aslýnda gece sýðýndýðýmýz bir liman.
Ýlginç! ... Yine saat beþ otuz altý Zaman kýrýlýyor Geçmiþe kapý aralýyor bilinçaltý Mis kokulu duygular doluyor odama Hani Güneþ doðardý bu saatlerde Ben gözlerine benzetirdim Menekþe, leylak kokusu Her ne varsa karýþýrdý birbirine Kumrular seni anlatýrdý ya bana.
Gece bitsin istemezdim Göz kapaklarým kapanýr Perdeler aralanýrdý ruhumda sana … Daldým gittim yine Boðulacaðým yoksa Sensizliðin ummanýnda.
Tuhaf… Demek ki ben çözemedim Hayat girift bir muamma Sen sýyrýlýp gittin Firar ettin geceden amma Alýþkanlýk iþte Ayakta tutmaya çalýþýyorum Yorgun düþmüþ anýlarý inadýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Bağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.