Þubat ayaz’ý gece, Uzun soðuk ve karanlýk Uzak daðlarýn kar’ý eriyor Bir ateþ üþüyor içimde
Kuþlar düþüyor aklýma, Katar katar Akþam üstlerinin tedirginliðinde Küçük bir sýcaklýðýn özleminde
Kimbilir, Unutulmuþ bir taþra kasabasýnda Kavak aðaçlarý ne çok üþüyor þimdi Yeþilsiz yapraksýz ve çýplak Her rüzgara niþangah/bahar’a uzak
Ve kimbilir, Issýz bir orman’ýn sis çöküðü gözleriyle Buðulu pencere yalnýzlýðýnda bir þair Yaðmur ýslaðý bir þiir’in deminde Mor hüzünlü yitik sevdalarýn izinde
Þubat ayaz’ý gece, Yalnýzlýk tütse de bacalarý köhne evlerin Umut/uçurum kýyýsý rüzgarlara vursa da Hadi gece kar yað biraz/ siyahlarýn üstüne !
Sosyal Medyada Paylaşın:
mordağlarınkaçağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.