Ýlk emeklemelerde düþüncem. Kendi toyluðuma kanmam gerek. Taþarsam bu halimden, Görürüm belki; bir adým, _________bir adým ötemi.
Her lahza ölürken yanýmdan Bataklýðýn içindeyim. Bekledikçe batýyor Yer çürümüþ altýmda, Batýyor içime, Vurdumduymaz ruhum. Biliyorum ya Ben görmüyorsam hiçkimseyi Karanlýksa eðer Kimseler görmez Baþým kumdayken Görünmez olurum Görmeyince kendimi.
Kendi adamýn etrafýnda dönmek için varým Dünyam uçabildiðim gök. Daha ötesini anlamam Dönerim etrafýmda Görünmez bir sýnýr çizmiþim, Bilgim bu kadar. Kimine dar kimine umman; Ýster korku de ister tedbir Kýsa kestim kanatlarýmý, Düþtüðüm/düþündüðüm çýkmazlardayým.
(Þubat 2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.