GECELER GÜL SARISI
1
Gücü zayýf olana yeten bir öfke,
Yüreðine korkuyu tetikleyen bakýþlarla,
Kulaklarýna yakasý açýlmadýk küfrü tükürürdü.
Ata yadigarý acýlara merhem düþler,
Yürekte, daha bebeyken söndürülürdü.
O yýllar, hayatýnýn hala aðlayan yýllarý,
Çocukluk düþlerinin mezarlýðýydý.
2
Kerpiç duvarlý odalarda,
Gaz yaðý kokan solumalar,
Karanlýða öksürürdü.
Yorganý altýnda çocuk,
Korkusunu ürperirdi.
Geceleri gül sarýsý,
Düþleri diken acýmasýydý.
3
Rüzgar kaçaðý esintiyle,
Tozunu havalandýran yol,
Tekerlek seslerini yankýlardý.
Arabalarda kara feraceli kadýnlar,
Geleneðin aðýrlýðýyla,
Görünmez olmaya çalýþýrdý.
4
Dillerinde türküleri,
Ürkek mýrýldanmalarla,
Yaz yorgunluðunu gezinirdi.
Hastalýklý bir bezginlik,
Kýrýþ kýrýþ yüzlerinde,
Hayatlarýný anlatýrdý:
“Kendileri haricinde,
herþey için zararsýzdýr” derdi.
5
Sevdanýn yamaçlarýnda,
Tutkuyla yanmalarý,
Saman yanmasýný hatýrlatýrdý.
Kýzlarýn gaz yaðýyla yýkanmýþ saçlarý,
Kýnalý parmaklarýna dolanarak,
Ferhat yüreklileri çaðýrýrdý:
“Oðlan bu yana bu yana,
beni istet anan ile bubana”
6
Meþe yeþili kokan Eþmeler,
Akþam serinliðine tutkulu,
Yamaçlarýn eteklerini öperdi.
Testilerini su dolduran kýzlar,
Kaþ altý bakýþlarýyla oðlanlara,
Aþka davet mesajlarý geçerlerdi:
“Oy Eþmeler, Eþmeler,
kýz nedir o göz süzmeler”
7
Pulluðun demirine,
Kenetlenen parmaklarý,
Çelik parçasý gibi görünürdü.
Yoksulluðun rengi alaca bile,
Gövdelerinin üzerinde,
Rengini sanki yumruk yapýp haykýrýrdý:
“Gün sýcak,
Korda çelik kývamýnda sýcak;
Sür sabrýný o kývamla Memed,
Yoksa sabrýn seni boðacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.