ERCİYESİM
Ali daðým, Erciyes’im, Yýlanlým,
Adým adým her yanýnda izim var.
Hisarcýk sevdalým, Talas niþanlým,
Kýranardý, Hacýlarda gözüm var.
Gözde heybetiyle, dilde þanýnla,
Gesi, Erkiletle, Germir baðýnla.
Hiç eksilmez yücelerde karýnla,
Gelin gibi duvak duvak yüzün var.
Buz gibi sularý, serin havasý,
Ne güzel de eser Tekir yaylasý.
Bahçesinde açar güllerin hasý,
Baðlarýnda salkým salkým üzüm var.
Vahþi kýsrak gibi daðlar ecesi,
Maðrurludur etekleri yücesi,
Ufuklarý süsler üç tek hecesi,
Topraðýndan nakýþ almýþ bezim var.
O bizim yamaçlar ne güzel belde,
Ezbere söylenir türküler dilde,
Kayseri yönünden esen her yelde,
Buram buram hasret kokan hüzün var.
Þimdi gurbet elde ayrýyým amma,
Ýçim sevda dolu sýladan yana.
Gözümden akarken yaþ damla damla,
Kerem gibi, Aslýhanlý közüm var.
Kaldýr baþýn oralardan bak hele,
Dua et de kavuþmamýz tez gele,
Kör düðümle baðlanmýþým yad ele,
Söyler misin nasýl kolay çözüm var?
Önümüze coðrafyayý serseler,
Deðil Bursa tüm dünyayý verseler,
Erciyes mi? Uludað mý? Deseler,
Senin gibi yanýk yanýk özüm var
Çýkýp yücesinden baksam ovaya,
El sallasam; eþe, dosta, sýlaya.
Kýsmet olsa bir gün dönsem yuvaya,
Söylenecek nice nice sözüm var.
06.10.1988…Mustafa Yaralý/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.