Hiç dönüp bakmadan geriye; yürümek o yollarý, Attýðým her adýmda baðrýma saplayarak acýlarý Sensizliðe uzanmak, bile bile kanatmak bizi Sitemlerin,aðlayýþlarýn kulaklarýmda çýnlarken Fýrtýna sonrasý, sessizliði perde çekmiþ bulutlarýn; Baþka ufuklara yol alýþý gibi, Öyle kaçtým senden.. öyle vefasýzca terkettim seni Biliyorum, her þeyi mahvettim.. Yýrtýp attým beraber yazdýðýmýz senaryomuzu, Yaktým sana giden tüm gemileri.. Gömdüm geçmiþe seviþtiðimiz tüm günleri..
Gözlerin, gözlerin ya, beni yakan o bakýþlar Bir onlarý silemedim içimden, içimi acýtan o bakýþlar Rüyalarý kovamam ki sevgili,gündüzleri kovsamda suretini Gözlerin, gözlerin ya, geceleri yaðmur gibi yaðýyorlar..
Nasýl bir aþk býraktýn bende ne atýlýr ne satýlýr Öyle büyük bir kin besliyorum ki içimde Öylesine büyük bir aþký kýzgýn ateþte piþirirmiþcesine.. Dizginleri kopmuþ bir nefret..Deli bir özlemle kýrbaçlanýyor.. Sen ki oyunbaz, bizi baþka tenlerde harcadýn, Söyle hilebaz baþka kollara sarýlýrken hiç mi acýmadýn, Bir de bende bu kahrolasý gözlerini Ve kokunu býraktýn.. Ben neden sevemiyorum kimseyi senin gibi, Neden baþkalarýna böylesi uzak bu beden, Tuttuðum hiç bir el senin elin deðil, Ve baktýðým hiç bir göz deðil öyle anlamlý.. Nasýl bir tutku býraktýn bende Bu nasýl bir aþktýr içimdeki Ve nasýl bir kindir kusamadýðým,iltihaplanýp týkanan.. Ben de bilmiyorum cevabýný..
Hiç dönüp bakmadan uzanmak enginlere doðru, Hiç bir aþký taþýyamamak içimde, Her ilerleyiþimde unutmaya çalýþmak seni.. Cevapsýz mektuplar, geriye kalan bilinmezlikler... Bile bile kanatmak tek taraflý aþkýmýzý.. Þimdi geceleri kim öpüyor dudaklarýndan.. Gündüz hangi yalan aþklarda bedenini temizliyorsun, Kimse seni ben gibi sevemezmiþ deðil mi.. Her tökezlediðinde hayallerimize sarýlýyorsun... Kimse seni ben gibi sahiplenemezmiþ deðil mi Fýrlatýp unutulunca bir köþede Çoçuk gibi adýmýzý sayýklýyorsun...
Ýkimizin dansýydý bu harap sevda,sen benim ellerimi ben gibi tutamadýn Ýhanetin davetkâr ezgilerinde kendine bambaþka figürler yarattýn Tek taraflý bir aþkýn kurnaz oyuncusuyduk, oynadýk ve bitti.. Yazdýðýmýz senaryoda rollerimiz artýk çoktan tükendi..
Aþka dair içimde yanan tek alevdin, Sormuyorum artýk baþka bedenlerde neden sönüp gittin.. Artýk sadece içimde kalan aþkýna lanetler okur oldum.. Hasretinin yüreðime çöktüðü amansýz gecelerde, Sensizliðe küfrettiðime küfreder oldum..
Nasýl bir aþktýr bendeki ve nasýl bir kin, Ateþ çemberi oldu içimde raks edip duruyor Boynum bükük, içim daðlanmýþ, her yaným sensizlik kokuyor... Artýk ne kadar anlamsýz bu yollarý yürümek Ve bu sonsuz enginler ne kadar mânâsýz.. Cevaplamýyorum artýk hiç bir soruyu.. Hiç biri seni geri getiremiyor Hiç biri silemiyor ihanetinin zamana attýðý imzalarý..
Ece Ýslâmoðlu - 31 Ocak 2010 ANTALYA ..
Serin bir günün gecesi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Labarnas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.