PUPA YELKEN
Yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken dolandýðýný söylüyorsun ya hani,
Bekli de kýyýda olan sen deðil de yaþamýn kendisidir uzaklara açýlmayý bekleyen,
Yaþam sensen ki eðer; kýyýda duran sanýrým benim etrafýnda kararsýzca dolanan,
Ne olduðunu kim olduðunu unutan bir unutkanlýkla deðiþken duygularým sana
Bir karmaþa,belki de arapsaçý çýkýlmasý güç derin bir kuyu bu duygu…
Belki mavi sensin o yýllarca özlediðim gökyüzünün asil rengi,
Dokunulmaya yasak konulan her þeyimden bir parçasýn belki de
Uzatsam elimi olmaz,bölsem kelimeleri hecelere anlatýlmaz…
Vezirlerin þaha kalktýðý imparatorluklarý düþün,
Onlar mýydý devrimi gerçekleþtiren yoksa devrim miydi onlarý hapis eden
Tarihin yapraklarý arasýnda bulabilirsin bu karmaþayý dilersen
Bir yaným tarihin kaybedenleriyle doluyken,bir yanýmda senli gibi
Bir yarým imparatorluklarýn gölgesinde dinlenirken,
Bir yarým da vezirlerin isyanlarýyla geçmiþimi utandýrmakta…
Beklediklerim hayata karþý yarým,bir parçasý eksik bu yap bozun,
Yedinci taþý tam elime aldým derken vuruluyorum arkadan acýmasýzca
Seninle girdiðim bu sokak oyununda kaçarken seninle beraber umutlara,
Sanýrým bu defa anladým son taþ aþksýz beklermiþ yaþamýn kýyýsýnda,
Ve aþk öyledir ki nerde imkansýz varsa onu seçermiþ …
Yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken dolanýyorsun ya hani fikrimce,
Rüzgarýn olup dolsam yelkenlerine bu düþünce biraz delice!!!
Seni terk edip býrakýrsam koca mavi okyanus,
Olsam seninle ancak bizi taþýr umutla dövüp yaptýðýmýz bu sandal
Sana dokunmadan uzaktan teslim olsam,
Biliyorum…Bir fýrtýna alýp götürecek seni benden çok uzak bir yerlere.
Heyecaným içimde gizli kaldý seni gördüðüm o ilk yerde,
Bir bir intiharlar baþladý beynimin en ölümsüz hücrelerinde,
Yalnýzlýklar zaten hep vardý,firari olmuþ benliðim yakalandý senle,
Önce yatmalý birkaç sene yitirilmiþ umutlarýn ceza evinde,
Belki sonra dedim uzanýr ellerim ellerine usulca,
Ve yüreðim kendi kendini yok edene dek kalýrdým gözlerinin dibinde…
Yaþam öyle bir þeydir ki yaþamak gerekir,düþünmeden karanlýk kuytu köþeleri,
Çekilmeden bir kenara,katýlmak gerekir nerden geleceðini bilmediðin ölüme,
Benim tarafsýz yaným da saklý sana bakýþlarým,ürkek,korkak ve suskun,
Seni isterken,gözlerimin kirpiklerinden dudaklarýma deðer umutsuz göz yaþlarým,
Yaþam öyle ki,yerlerini unuttuðum bir çok karanlýk kuytu köþelerim var benim,
Ve nereden geleceðini bilmediðim ölüme meydan okuyorum Azrail’in bahçesinde.
Þimdi senle yaþamýn kýyýsýnda bir rüzgar deðmekte vücudumun her yerine,
Titrer gibiyim,alýþkýn deðilim aslýnda böyle açýk havalarda gezmeye,
Bir kum tanesinin yarýsýna sýðdýrýlmýþ hayat,öteki yarýsý da týrnaklarýmýn arasýnda
Ne vakit kanatýrcasýna týrmalasam yüzümü,sakalýmdaki beyazlar bürünür kýrmýzýya,
Ruhumu okþayan esintin iþte o an kanayan yarama merhem çalar uzaktan uzaða,
Ve esintin deðdikçe tenime vezirlerin isyan çýðlýklarý kulaklarýmý parçalar…
Seninle yaþamýn kýyýsýndan pupa yelken açýlmak isterdim mavi renklere,
Düþünmeden hiçbir olumsuz sözcükleri özgürce,köle olmadan benliðime,
Kanatlarýmý deðdirip dalgalara peþin sýra uçmak isterdim gözlerine,
Kader bir yazgýysa kalem olmak isterdim,karalayýp geçmiþimdeki hüzünleri,
Adýný yazmak isterdim, o bitmek bilmeyen karanlýk gecelerimin üzerine…
Seninle yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken açýlmak isterdim özgürlüðe,
Elime alýp umutla iþlediðim bayraðý dikmek isterdim daðlarýn zirvesine,
Baharýn o en güzel çiçeklerini senin için büyütmek isterdim topraðýmda,
Toprak eðer ki bir gün saracaksa bedenimi,yaðmurum ol isterdim
Yaðdýkça üzerime alýp bütün parçalarýmý sürükle isterdim taþkýn nehirlere…
Seninle yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken açýlmak isterdim geçmiþime,
Uðradýðým bütün baþarýsýzlýklarý yok edercesine baþtan baþlamak seninle,
Hiç kimseye hesap vermeden çamurdan yeniden oyuncaklar yapmak isterdim,
Mahalle arasýnda bakýþlarýnda saklambacý,sevginde kovalamacayý oynamak,
Ve silip bütün felaketlerimi yeniden filizlensin isterdim baharým seninle…
Seninle yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken açýlmak isterdim yeniden her þeye,
Ama biliyorum ki yeni olan her þey eskiyip pas tutacak zaman ilerledikçe,
Bugün deðil yarýnlara serpilen korkularým gördükçe güneþi büyüyecek,
Öyle ki dallarýmý süsleyen yapraklar yeþile bürünmeden kopup gidecek,
Ve gölgesi olmayan aðaca hiçbir kýrlangýç kuþu yuva yapmak istemeyecek…
Yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken dolandýðýný söylüyorsun ya hani,
Bekli de kýyýda olan sen deðil de yaþamýn kendisidir uzaklara açýlmayý bekleyen,
Yaþam sensen ki eðer; kýyýda duran sanýrým benim etrafýnda kararsýzca dolanan,
Ne olduðunu kim olduðunu unutan bir unutkanlýkla deðiþken duygularým sana
Bir karmaþa,belki de arapsaçý çýkýlmasý güç derin bir kuyu bu duygu
Yaþamýn kýyýsýnda pupa yelken dolandýðýný söylüyorsun ya hani,
Bekli de kýyýda olan sen deðil de imkansýzlýktýr uzaklara açýlmayý bekleyen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.