KUŞUM ÇİÇEĞİM KARINCAM

Yine geldiler, pencereme;
Ýrili,ufaklý masum kuþlar.
Kimi güvercin,kimi serçe
Ürkek,ürkek bakýyorlar bana
Onlarýn istediði yem,
Benim özlediðim sen...
Ekmeðimi bölüyorum
Çabucak ufaklýyorum
Pencereme koyuyorum
Ve ben sadece bekliyorum
Hepsi kanat çýrparak,sýçrýyarak
Yine dönüp geliyorlar bana
Bir kýrýntý alan gagasýna
Bir kere de dönüp bakýyor bana
Korkan gözleri boncuk gibi
Soðuktan kanatlarýný kapatarak
Doyup cývýldaþýp,oynaþarak
Asla... geldikleri gibi deðil
Mutlu,mesut uçup gidiyorlar.
Uçup gidebilsem bende
Konsam gönül pencerene
Utanarak baksam sana
Sende beni sevgi kýrýntýlarýnla
Besler mutlu,mesut edermisin..?
Etrafý dört duvar odada
Kaç gündür bakar körüm acaba
Saksýda çiçekler boyun bükmüþ
Çiçeklerin hali harap
Benim halim periþan
Konuþuyorum onlarla
Çok þeyler anlatýyorlar bana
Onlarýn beklediði
Perdeleri açacak bir eli yokmu..? acaba
Hem susuz,hem de güneþ ýþýðýndan yoksunuz
Onlarýn istediði
Bir yudum su,bir nebze olsun ýþýk
Benim beklediðim sen
Bir defa olsun gülümsemen
Umduðum bir yudum sevgi
Elimi çabuk tutmalýyým
Perdeleri sonuna kadar açmalýyým
Onlarý kanasýya sulamalýyým
Daha fazla dayanacak
Ne zamanlarý kalmýþ,ne halleri
Kuruyup gidecek güzellikleri
Bende gönül pencerendeki saksýn
Çok güzel çiçeðin olsam
Gözlerindeki sevgi ýþýðýnla
Beni sarýp,sarmalarmýsýn..?
Damarýnda dolaþan kanýnla
Güzel çiçeðini sularmýsýn..?
Kapýyý açýp balkona çýkýyorum
Hava çok soðuk ürperiyorum
Her taraf toz,toprak içinde
Ýyi ki saksýlarýn üzeri örtük
Bir kaç damla can suyu veriyorum
Fýrlýyor bir iki karýnca topraðýndan
Alýp içeri getiriyorum
Koyuyorum odadaki saksýlara
Karýncalarýn istediði þey
Sýcacýk kuru toprak
Benim istediðim þey
Sýmsýcacýk bir yatak
Senin ayaðýnýn altýnda topraðýn olsam
Canla,baþla bu büyük aþkýmýzý
Sabýrla,çalýþýp, sevgimizi
Ulaþýlamayan baþý dumanlý
Daðlar gibi yaparmýsýn..?
Kýsa ama uzun,bir ömür boyu
Bu özel aþký sadece benimle yaþarmýsýn..?

03_04_2005 Pazar
Hanýmaða34 / Nazife Görgün




Sosyal Medyada Paylaşın: