Hava kararmak üzereydi Sokaðýn baþýndaki sokak lambasýnýn altýnda bir kýz "Kalbimi Kýrdýn, dönmem artýk" diyordu Elindeki telefona cevap verirken... Hýçkýrýklarýný belli etmese de.. Sessizce aðlýyordu.. Hava Kararmak Üzereydi. Koca Caddede kimsecikler yoktu. Hýzla döndü Kýz.. Bana doðru hýzlý hýzlý yürüdü.. Uzun saçlarýný toparladý.. Birden beni gördü. Gözlerini bana dikti Dik dik baktý.. Aðladýðýný belli etmek istemiyor gibiydi.. Üzerindeki Kýrmýzý elbise Ne de güzel yakýþmýþtý. Gözlerinden þakaðýna doðru dökülen iki damla yaþý Gizlemek istiyor gibiydi. Daha çok genç görünüyordu. Kimdi? Kimin nesiydi? Utandý... Gözlerini benden kaçýrdý Hýzla yanýmdan uzaklaþtý. Loþ ýþýklarýn altýndan Gözden kayboluverdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lutfikup Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.