Manen beni gömdünüz;bari arkamdan mevlüt okutun. Sevgiye aç öldüm;iþe yarayýnda yemekle garipleri tok tutun. Derin olsun mezarým,artýk ölü ozanlar derneðinde yazarým;gönlünüzü hoþ tutun. Anýlarý da vefa gibi çabucak unutun;tek sevincim içten aðlamasýdýr;bulutun.
Sahte yorumlarda;ruhumu kardelen gibi övüyordunuz. Bazý hususlarda,bendini aþmýþ,okyanus görüyordunuz. Ölüyü senelerce gömmediniz,halbuseki baþýndan beri biliyordunuz. Ýpek mendillerinizle;zannederim timsah-gözyaþlarýnýzý siliyorsunuz.
Size sesleniyorum;daha önceleri nerelerdeydiniz? Sevgi istiyordum;para sanýp vermediniz. Kýrýk kalpler mezarlýðýna gömülürken,defin sýrasýnda gelmediniz. Üç-beþ dostuma kabrimide;hatta öldüðümü bile haber vermediniz.
Not:Vefasýzlar;vicdansýzlar...Bizler maddiyatý geri plana iten...Sizin deyiminizle ’’’CÜZDANSIZLAR’’’...SAYGILARIMLA...
Ali Soytürk 25 þubat perþembe 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ SOYTÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.