FAHİŞE ÇOCUKLAR
Þu çocuk var ya iþte þu, ayaklarý çýplak,
Tam bir üç kaðýtçý, dolandýrýcý olacak.
Yanýndaki, elinde tiner koklayan yani,
Yakýn zamanda olacak, azýlý bir cani.
Þu karþýdaki, kirden belli deðil saç rengi,
Gözler fýldýr fýldýr; geleceðin pezevengi.
Þu kaldýrýmda oturan bezgin kýz çocuðu,
Saçlarý karmakarýþýk, gözlerinde buðu.
Belki de ismi, burcu, damla veyahut ayþe,
Duruþundan belli ki, olacak bir fahiþe.
Hemen yanýndaki titrek, küçücük cýlýz kýz,
Yakýnda duyarsýn ki, olmuþ meþhur bir hýrsýz.
Bana nasýl kýzdýnýz deðil mi, hem de müthiþ?
Çocuklara neler söylüyorum bu nasýl iþ?
Çocuk denilince insan, olmalý sevecen,
Böyle þiir mi olur, Allah’ýný seversen?
Ama bir dakika; beni hemen kýnama sen,
Az önce arabanla yanlarýndan geçerken,
Azarlayarak kovalayan sen deðil miydin?
Hareketini yorumladým sadece senin.
Ya sizler, rüyada uçuyorken hafif hafif,
Sýcacýk yataklarýnýzda sürerken keyif.
Aklýnýza geldi mi bu çocuklar, bir kere?
Aç titreþtikleri, sýðýnýp da soðuk yere.
Sizler, kazanýrken nasýl zevkini aldýnýz?
Sýra zahmete gelince sokaða saldýnýz.
Ya sizler, yaþarken alemle dolu hayatý?
Öðrettiniz mi, insanlýðý, maneviyatý?
Ne yerler, ne içerler, nerelerde yatarlar?
Bütün bir toplumun sýrtýnda büyük vebal var.
Sen! Sen, sýrtýmýzdan inmeyen politikacý,
Soruna bir çözüm üretemedin, ne acý.
Bana kýzmak için ne hakkýnýz olabilir?
Sorumsuzluðunuzu tercüme ettim bir bir.
Çocuklar çiçektir, herkes de bunu böyle der,
Ýlgilenmezsen, o dallarda dikenler biter.
Hýrsýz, cani, fahiþe... Evet bunlar da insan,
Bunlar, sevgisiz, sahipsiz çocuktular inan...
Okuyucuya tuhaf geldi þiirin ismi,
Yansýttýðým, duyarsýz toplumlarýn bir resmi.
(Ýstanbul:08.09.2004)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.