tarihim daha homeros’u bile tanýmazdý o vakit
öbek öbek uçarlardý melekler omzumda
umudun kesif karaltýlarý emeklerdi daha lügatýmda
çatým saðlamdý henüz
peyzajý bozuk ömür birikintileri damlamazdý sokaðýma
hüzün;
bilcümle efsunlu tümcelerimin beslendiði
portakalda vitamindi henüz
her mevsim bahardý bana ve kokardý mis mis
sonra
sen taþýndýn dünyama
ve
iþte o zaman icat edildi z/aman
bacaya düþtü h/is...!
güle sarýlmýþ ahtapot inadýyla
topyekün ve anadan üryan vurmuþtum duvarýna
hem de
kendimde kendimden hiç býrakmayacak kadar
yüz görümlüðüne;
asaletine el deðmemiþ benliðimi vadetmiþtim
sevdam deyiþine de bir ömür...!
kýbleye dönük sevmiþtim seni
imanýma katýk...
duam yeni baþlamýþtý
adýn dilimde tespihti daha boncuk boncuk...!
sonra
rahmete açýlmýþ kollarýma kýskanç þeytanlar iþedi
ihanet tezgahýnda satýldý adým
doymadan elhamdülillah cezasý bulaþtý elbiseme
daha kokuna kanmadan sustu dilim
oysa;
yörüngene kanmamýþtým henüz
adýnýn ardýna adýmý yazdýracaktým
kalburüstü aþk sufleleri yazacaktým daha sana
ama dedim ya
susturuldu duam...
susturucuya raðmen yine arþa deðdi sayhalarým
duymadýn...
duvarlarýnýn saðýr sývasýna patenti kör kütük çiviler çaktým bir müddet
ama olmadý...
ayrýldýk...!
saatini bilmiyorum da
iþte;
imameye beþ kala kesildi duam...!
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.