Ayrýlýk mektubunu bir çok þehirden adresime yolladým. Sonra o mektubu tekrar tekrar okuyup inandým. Bir vatman gibi önden koþtum. Uçtum. Ya da; Bir aptal gibi raylara uzandým.
Kör karadeliðin umutsuzluðu þimdi bendeki Ya da umut denilen o sevimsiz tembellik.
Gözlerimi kapattýðým an Allah’ým Ýstediðimle birleþince Buradan bütün dünya görünüyor. Bedenlerimizin altýndan. Ýtiraf etmeliyim Senden sonra çok aþk gözlü oldum.
Hem zaten aþk patalojik bir hastalýk Hem zaten boys don’t cry Hem zaten aðlamak ilk çocuðunu kucaklamak gibidir. Hem zaten hüzün ve muz kabuðu Hem zaten her intihar sonrasý gözlerin dolar.
Ben öldükten sonra Silme telesekreterine býraktýðým mesajý Düþünebilirsin belki hala yaþadýðýmý Çünkü O gece yalnýzca benim için söyleyecek Robert Smith þarkýlarýný. Dinleyip dinleyip öleceðim.
(2005 Tepebaþý)]
Sosyal Medyada Paylaşın:
misanthrope Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.