Dilinde İhtilal Büyür Aşkın

Moskova’da bir parkta hasretimi çaldýrdým.
Ortasýndaydý þiir karaladýðým bir kaðýdýn.
Çaldýlar göðüs cebimden, çarptýlar,
Ýçinde sen vardýn.
Uzaklaþtým ordan.
Gittim, vatansýz bir kadýnla yattým
Yaþlýydý üstelik,
Ve de tövbekar..
Baðýrýyorduk her karanlýkta çýðlýk gibi.
Beraberdik ama yalnýzdýk.
Kese kaðýdýndan ömür sarýp içiyorduk.
Sonra;
Öldük kýrk gün kýrk gece
Mezarýmýzý yaðmur kaldýrdý..



Kasýmdý;
Ve Kasým üç kelle boylu bir ýrmaktý.
Þehirden uzak ýrmaklar aktýlar altlarýndan
Fikrimde bir daraðacý kulaç attý.
Kasýmdý; gerçeðini kaybetmiþ bir düþ niyetlendi gözüme
Volga’da soðuk aðladým kar gibi.



Moskova’da bir parkta hasretimi buldum.
Ortasýndaydý þiir karaladýðým bir kaðýdýn.
Ýade ettiler yüreðime, verdiler
Ýçinde sen yoktun.
Ýçinde karanfiller vardý vatandan gönderilen
Hayat vardý.
Anýlar yoksul göldü zamanla kurudu.
Güneþi ellerinde bir Nazým,
Nüzhet’ine kapýlýyordu.
Çamurdan acýlar þekillendirdim beyaz
Suyun çürüdüðü vakitlerdi.
Ve ay’ý entarisine saklayacak kadar cimriydi
Petersburg’daki,
Deri çizmeli kadýnlar.



Devirdiðim her kadehte yüzün ayýlýyordu.
Devirdiðim her ülkede seni kuruyordum.
Vakit onulmaz bir çýban bekliyordu kaþlarýmýn arasýnda
Saçlarýnda adaklarý sevdim ben rüzgar tarafýndan dilenen
Bahar deðildi ama ýlýmanlýðýmýz.



Parktaydým hala;
Bomba kýrýntýlarýna gagasýný iliþtirmiþ bir güvercin
Kanatlarýný direniþ meydanýnda kýrdý.
Aðýr aðlamalar sustu gözlerim önce
Sonra yüzümü yýkadý akrebin soktuðu gök.
Elleri kýrk yerinden kýrýk; þehirler toplandý baþýma.



Sonra ne oldu ?
Kýrk gün kýrk gece yürüdüm.
Devirdiðim her adýmda Füruzanlar doðuyordu
Devirdiðim her adýmda;
Hayatýn hep karþý tarafýna konuyordum.



Gül ýþýðý sonatý gülüþün
Ve ihtilal rengi tenin býrakmadý peþimi.
Kaotik nizam evlerin arasýnda belirdi yanýma.
Çýkardý devrimini kasýmdý bir gösteri
Çýkardý devrimini dar kalçalý sözlerin.



Sen yani özerklik temennim yani avucumun direnemediði bölge
Yani bayraklarý yarýya indirilmiþ komünizm’im
Beni sevdin baðýþla beni.



Kazan’da bir barda unuttum ismimi
Masamda; üçgen vücutlu bir sýfýr,
Sahnede ondalýk bir yaðmur
Aklýmda sürgünden kalan tipi.



Baskýn yemiþ bir gecenin uzvunda
Kasýmdý; ihbar edilmiþ yalnýzlýðým.
Ve buldum seni!
Sendin o..
Sessizce giyotine fýsýldadýðým bir nefes payýnda
Ýhtilal rengi öpüyordun beni.
Ýhtilal rengi týrnaklýyordun.
Moskova kan üzerine kan giyiniyordu üstüne.
Doðumla sana sarýldým
Doðumumla sana.
Sonra kasýmdý bir gösteriydi ellerin
Beni manþetlere yazdý
Beni sayfalara.
Bastil zindanlarýnda býraktým ekmek arasý hürriyetimi
Vitrinlere astým kalemimi Þanzelizede.
Seni bulmuþtum köþe bucak
Oysa sen bulduðum yerde bir intihar almýþtýn kendine
Göl kenarý ayaðýydý inadýn kýramadýðým..



Çýkardý devrimini kasýmdý bir gösteri
Çýkardý devrimini dar kalçalý sözlerin.
Birbirini ilk kez çýplak gören iki küfür gibi utangaç,
Ve boyunlarýnda cennet kolyesi taþýyan
Günahsýz melekler coðrafyasýnda geldin aklýma.



Ölüm,herkesin ortak, tek ayrýlýk þiiridir.
Artýk
Anla!



Hadi anlat bana þahrem þahrem yalnýzlýðýmdan kalaný.
Anlat ki bileyim;
Dört duvar bir ihanet nasýl yazýlýr.
Sen;
Yani Moskova; þairlerin doyurulduðu..
Yani park
Yani devrim
Yani kasým
Bana öyle geldi ki sen
Beni sevdin baðýþla beni..



Þimdi ömrüm; adýn için anarþizm
Yýk þiirimi..



FE..

Sosyal Medyada Paylaşın: