Hayatın Kıyısında

Ummana dalmadýðým gibi
Hayatýn oratsýnda da geðilim,
Ama yine de ,
Yalnýz deðilim ki ben
Kapý var pencere, panjur, perde
Hepsi kapalý da olsa.

Karanlýðý severim sahte gülücükleri göstermez!
Ýnsan olmayý öðretiyor hayat bana,
Hemde en zifirinden...

Hayat sever beni !
Ben ondan kaçtýkça...

Hayatýn kötü çoçuðuyum...


Örnek diye beni gösterir...
Tüm yalnýzlara.

Dili istemeyi eli vermeyi bilmez diye
Katýlmaz ortada dönen oyuna...

Yalnýzlýðý tanýdýðý kadar yüreðini bilmez diye
Dalýnda solan güle benzer hüznü, kýsa ömürlü

Su misali akýp giden hayata bakarken kýyýda durup...
Çoðu kez alýr baþýný gider
Yerinden bile kalkmadan...


L2010 Almanya
Sosyal Medyada Paylaşın: