Yalnýþ bir hikayede yüzüne rastgeldi bakýþlarým uzun, sarý saçlý bir alýþkanlýktýn göðsümü her yerinden tetikleyen kilometrelerce uzak milimetrelerce yakýn
ne yazýk ki somutlaþtýrýldý dileklerim yalnýþtým...........
acýlar çekmiþtin gülüþlerinde belli edilen nefesini bilirdim kokunu sever gibi anýnda kimdi neyin ta kendisiydi þu hergün kulaklarýma mekan kuran sesin yoksa seninmiydi?
seni tanýrcasýna uysal sevgili sanki hiç olmayan bir arkadaþ nerede kaybettiysem her defasýnda ayný yerde bulur gibi
bir hikaye idi hikaye-siz yüzünü olmadýk anlarda rastlaþtýran belki unutulmuþ sözcükler kadar mutavazi öz-ünde baþkalaþdýkça muammalar ge-rekli bir anlam sayýldýkça......
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.