insaný sarhoþ eden karanlýðýnda gecenin baðbozumu havasýnda bir yataða yayýlmýþ beden yakaladýðý zaman býrakmayan bir yastýk ve üstünde yorgun görünümlü bir yüz...
ki evinden içeri gireli üç-beþ dakika ya olmuþtur ya da olmamýþ...
gözlerimde canlandýrýyorum da ilk girdiði aný kapýyý anahtarla açýp deðil karadeniz bir kaptanýn ifadesi vardý suratýnda daha yaþlý ve daha deli bir denize kaptýrmýþ tüm gemilerini...
beklediðim için akþamüstünden beri gelmesini uyanmama yetti kilit yuvasýna ilk giriþi anahtarýn...
kilidi çevirdi anahtar yardýmý ile kapýyý iteledi gecesinde kalan son damla gücünü kullanarak...
yatakta doðrulmaya çalýþtým...
ve o yorgun...
göz göze geldik... sözsüz sorular... sözsüz cevaplar...
ki tüm bunlara raðmen odada ben yokmuþçasýna bir ucuna oturdu uzanmýþ olduðum yataðýn ceketi hariç üzerindekileri çýkarma gereksinimi duymadan yataða uzandý ve - ben yataktan kalktým -...
hüznüne eþdeðer bir sessizlik doðurdu uykuya teslim gözleri...
bu sessizlik sonrasý biraz önce çýkardýðým ceketi aldým ve kapýyý üzerime kilitleyip býraktým bedenimi insaný sarhoþ eden karanlýðýna gecenin...
Serkan Canbolat 13.06.2007 / 09.04 Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Canbolat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.